Magisch chaotische afsluiter

A.G. Howard woont in Texas en schrijft boeken die vaak een duistere twist geven aan bekende verhalen. Met een liefde voor gothic vibes en fantasie weet ze werelden te creëren die nét een beetje scheef aanvoelen — op een goede manier.

In Verstrikt, het slotstuk van de Wonderland-trilogie, volgen we Alyssa die na een chaotisch gevecht haar innerlijke gekte omarmt. Ze moet via een spiegel terug naar Wonderland, waar bizarre wezens de dienst uitmaken. Samen met haar vader, Jeb en Morpheus probeert ze haar moeder te vinden en Wonderland van de ondergang te redden. Wat dit deel zo sterk maakt, is dat Alyssa niet langer het meisje is dat verdwaalt in een vreemde wereld. Ze is degene die de regels herschrijft. Haar keuzes zijn complex, haar emoties rauw, en haar reis voelt als een laatste sprong in het diepe.

Howard schrijft beeldend, soms zelfs een tikje overdadig, maar dat past bij de sfeer van het boek. Haar zinnen zijn rijk en vol kleur, alsof je door een caleidoscoop leest. Alyssa is gegroeid: ze is niet meer alleen het gevoelige meisje uit deel één, maar een krachtige, soms koppige, maar altijd intrigerende hoofdpersoon. Morpheus blijft heerlijk manipulatief en Jeb... tja, die voelt in dit deel wat vlakker aan.

Hoewel het boek barst van de actie, had het hier en daar wat meer ademruimte mogen hebben. Sommige scènes volgen elkaar zo snel op dat je als lezer nauwelijks tijd krijgt om alles te laten bezinken.

Verstrikt is een visueel rijke, magisch chaotische afsluiter van een trilogie die je meeneemt naar een Wonderland waar niets is wat het lijkt en dat is precies waarom je blijft lezen.