Lezersrecensie
Duister en beklemmend
Anne Eekhout is een Nederlandse auteur die sinds haar debuut Dogma (2014) romans schrijft waarin het alledaagse vaak een duistere of magische twist krijgt. Ze laat zich inspireren door film en literatuur met een gothic inslag, en in haar werk speelt de spanning tussen werkelijkheid en verbeelding een grote rol. In Kind van de aarde kiest ze opnieuw voor een coming-of-age verhaal dat balanceert op de grens van realisme en het bovennatuurlijke.
Het boek draait om Lucy Applewhite, een meisje van dertien dat worstelt met de onthulling dat haar vader een onbekende man is die haar moeder ooit heeft verkracht. Dat gegeven is zwaar en beklemmend, en het beïnvloedt Lucy’s angst om volwassen te worden. Ze klampt zich vast aan haar kindertijd, maar de wereld laat haar niet met rust. Wanneer ze zelf geconfronteerd wordt met de macht van mannen, ontdekt ze dat ze over vreemde krachten beschikt. Die krachten geven haar de mogelijkheid om levens te veranderen, maar ze brengen ook een beklemmende vraag met zich mee: maakt dat haar een heks, een slecht mens, of juist iemand die haar lot kan herschrijven? Het verhaal voelt persoonlijk en intens, omdat je als lezer voortdurend in Lucy’s hoofd zit en haar twijfels en angsten meebeleeft.
De schrijfstijl van Eekhout is beeldend en soms bijna filmisch. Ze legt subtiele aanwijzingen neer, kleine valkuiltjes die de lezer alert houden. Dat werkt goed: je voelt dat er onder de oppervlakte van het verhaal iets broeit. Tegelijkertijd kan die stijl ook wat traag aanvoelen; sommige passages lijken te lang te blijven hangen in Lucy’s innerlijke strijd. De personages zijn interessant, vooral Lucy zelf, die overtuigend wordt neergezet als een meisje dat balanceert tussen kind en jongvolwassene.
Wat sterk is aan het boek, is de manier waarop Eekhout de spanning tussen fantasie en realiteit laat doorsijpelen. Je weet nooit helemaal of Lucy’s krachten echt zijn of dat ze voortkomen uit haar psychische worsteling. Dat maakt het verhaal intrigerend en geeft het een beklemmende sfeer.
Een duistere, meeslepende roman die je meeneemt in de belevingswereld van een meisje op de rand van volwassenheid.
Het boek draait om Lucy Applewhite, een meisje van dertien dat worstelt met de onthulling dat haar vader een onbekende man is die haar moeder ooit heeft verkracht. Dat gegeven is zwaar en beklemmend, en het beïnvloedt Lucy’s angst om volwassen te worden. Ze klampt zich vast aan haar kindertijd, maar de wereld laat haar niet met rust. Wanneer ze zelf geconfronteerd wordt met de macht van mannen, ontdekt ze dat ze over vreemde krachten beschikt. Die krachten geven haar de mogelijkheid om levens te veranderen, maar ze brengen ook een beklemmende vraag met zich mee: maakt dat haar een heks, een slecht mens, of juist iemand die haar lot kan herschrijven? Het verhaal voelt persoonlijk en intens, omdat je als lezer voortdurend in Lucy’s hoofd zit en haar twijfels en angsten meebeleeft.
De schrijfstijl van Eekhout is beeldend en soms bijna filmisch. Ze legt subtiele aanwijzingen neer, kleine valkuiltjes die de lezer alert houden. Dat werkt goed: je voelt dat er onder de oppervlakte van het verhaal iets broeit. Tegelijkertijd kan die stijl ook wat traag aanvoelen; sommige passages lijken te lang te blijven hangen in Lucy’s innerlijke strijd. De personages zijn interessant, vooral Lucy zelf, die overtuigend wordt neergezet als een meisje dat balanceert tussen kind en jongvolwassene.
Wat sterk is aan het boek, is de manier waarop Eekhout de spanning tussen fantasie en realiteit laat doorsijpelen. Je weet nooit helemaal of Lucy’s krachten echt zijn of dat ze voortkomen uit haar psychische worsteling. Dat maakt het verhaal intrigerend en geeft het een beklemmende sfeer.
Een duistere, meeslepende roman die je meeneemt in de belevingswereld van een meisje op de rand van volwassenheid.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Shel Wildvang
Gesponsord
Geef De Wonderverteller cadeau, bekroond met de Gouden Griffel 2025 – voor jong en oud!
