Lezersrecensie
Een boek dat betovert
Catherine Doyle is een Ierse auteur die zich helemaal thuis voelt in het fantasy- en romantasygenre. Ze schrijft verhalen die vaak balanceren tussen duistere magie en sprankelende emotie. Met De dolk en de vlam zet ze de toon voor een nieuwe serie, The City of Fantome, en bewijst ze opnieuw dat ze een flair heeft voor het creëren van werelden die tegelijk mysterieus en meeslepend zijn.
Het verhaal draait om Seraphine, een zeventienjarig meisje dat samen met haar moeder een gevaarlijk goedje brouwt: Duister, een substantie waarmee de rivaliserende gildes Mantels en Dolken schaduwmagie oproepen. Wanneer haar moeder brutaal wordt vermoord door een Dolk, stort Sera’s leven in. Ze vlucht naar de stad Fantome, sluit zich aan bij de Mantels en zint op wraak. Wat het verhaal bijzonder maakt, is de gespannen dynamiek tussen Sera en Ransom, een jonge Dolk die haar eigenlijk uit de weg moet ruimen maar steeds meer verstrikt raakt in zijn eigen gevoelens en verleden. Hun band is niet zomaar een cliché enemies-to-lovers trope; er zit een rauwe spanning in die soms meer pijn dan romantiek oproept, en dat maakt het intrigerend.
De schrijfstijl van Doyle is vlot en beeldend, met veel aandacht voor sfeer. De stad Fantome voelt levendig en gevaarlijk tegelijk, alsof je zelf door de donkere steegjes dwaalt. Toch zijn er momenten waarop de tekst wat te lang blijft hangen in beschrijvingen, waardoor de vaart uit het verhaal kan verdwijnen. De personages zijn sterk neergezet: Seraphine is koppig en kwetsbaar tegelijk, terwijl Ransom een complex figuur is die balanceert tussen loyaliteit en twijfel.
Wat absoluut niet onopgemerkt mag blijven, is de fysieke uitwerking van het boek. De cover is werkelijk een kunstwerk en de sprayed edges geven het geheel een luxe uitstraling die meteen uitnodigt om het boek op te pakken. Het boek ziet er net zo betoverend uit als het verhaal dat erin schuilt.
Een meeslepende YA-romantasy die schittert door zijn sfeer en personages. Een boek dat je visueel betovert en inhoudelijk meesleept.
Het verhaal draait om Seraphine, een zeventienjarig meisje dat samen met haar moeder een gevaarlijk goedje brouwt: Duister, een substantie waarmee de rivaliserende gildes Mantels en Dolken schaduwmagie oproepen. Wanneer haar moeder brutaal wordt vermoord door een Dolk, stort Sera’s leven in. Ze vlucht naar de stad Fantome, sluit zich aan bij de Mantels en zint op wraak. Wat het verhaal bijzonder maakt, is de gespannen dynamiek tussen Sera en Ransom, een jonge Dolk die haar eigenlijk uit de weg moet ruimen maar steeds meer verstrikt raakt in zijn eigen gevoelens en verleden. Hun band is niet zomaar een cliché enemies-to-lovers trope; er zit een rauwe spanning in die soms meer pijn dan romantiek oproept, en dat maakt het intrigerend.
De schrijfstijl van Doyle is vlot en beeldend, met veel aandacht voor sfeer. De stad Fantome voelt levendig en gevaarlijk tegelijk, alsof je zelf door de donkere steegjes dwaalt. Toch zijn er momenten waarop de tekst wat te lang blijft hangen in beschrijvingen, waardoor de vaart uit het verhaal kan verdwijnen. De personages zijn sterk neergezet: Seraphine is koppig en kwetsbaar tegelijk, terwijl Ransom een complex figuur is die balanceert tussen loyaliteit en twijfel.
Wat absoluut niet onopgemerkt mag blijven, is de fysieke uitwerking van het boek. De cover is werkelijk een kunstwerk en de sprayed edges geven het geheel een luxe uitstraling die meteen uitnodigt om het boek op te pakken. Het boek ziet er net zo betoverend uit als het verhaal dat erin schuilt.
Een meeslepende YA-romantasy die schittert door zijn sfeer en personages. Een boek dat je visueel betovert en inhoudelijk meesleept.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Shel Wildvang
Gesponsord
Geef De Wonderverteller cadeau, bekroond met de Gouden Griffel 2025 – voor jong en oud!
