Niet voor iedereen

Piranesi was een boek dat maanden voor het op de markt verscheen reeds mijn aandacht trok. De kleine spoilers die af en toe gedropt werden, wekte nog meer mijn interesse in. Een boek over portal werelden is dan ook een verhaal dat helemaal bij mij past.

Na het lezen kan ik enkel concluderen dat Piranesi een boek is dat bij een bepaald soort lezer past. En dat klinkt dan misschien neerbuigend, maar zo is het helemaal niet bedoelt. Ben je een grote fan van fantasy dan zal het boek je waarschijnlijk niet helemaal liggen. Ben je iemand die zuiver van literatuur houdt en een afschuw heeft aan magisch realisme of magie, dan zal dit boek je niet liggen. Ben je iemand die graag de laatste nieuwe bestsellers verslind, dan is de kans groot dat Piranesi niet echt je ding is.

Aan wie ik het boek dan wel zou aanraden? Aan lezers die willen investeren in een boek. Lezers die het niet erg vinden om de eerste 100 pagina’s van het verhaal compleet de weg kwijt te zijn. Lezers die houden van literaire fictie met een vleugje magisch realisme. Lezers die de moeite nemen om dieper te kijken. Zij die een boek als een metafoor benaderen en filosoferen.

Ik ben jammer genoeg niet een van deze mensen. Ik ben een fantasy lezer en een portal magic lezer. Het type lezer dat houdt van magische plekken, actie, avontuur, cliffhangers,…Jammer genoeg laat Piranesi in al deze departementen te wensen over. Het is heel lang geleden dat ik zo een kort boek las, dat zo ontzettend lang leek te zijn. In een Engelstalige review las ik dat iemand zei dat Piranesi eigenlijk een novella had moeten zijn. Ik volg die stelling wel, want het essentiële verhaal had je in nog geen 100 pagina’s kunnen samenvatten. Het had er in elk geval voor gezorgd dat ik als zeker niet eindeloos naar vogels, wateren en beelden had moeten zitten staren samen met Piranesi.

Maar laat dat je als lezer vooral niet afschrikken. Het regent enthousiaste reviews en de hebban leesclub was gevuld met enthousiaste deelnemers.