Een meeslepend verhaal dat zowel ontroerend, warm en hoopvol is als confronterend en somber.

Deze debuutroman van de Indiase journaliste Anappara vertelt een verhaal over kinderen die opgroeien in een basti/sloppenwijk in Delhi, en is gebaseerd op het feit dat er elke dag een schokkend aantal kinderen verdwijnt uit Indiase steden. De verteller van het grootste deel van deze roman is de 9-jarige Jai, die samen met zijn ouders en oudere zus in een basti woont. Wanneer een schoolvriend verdwijnt, gaan Jai (een fervent fan van misdaadshows op televisie) en zijn twee beste vrienden (het slimme meisje Pari en de hardwerkende jongen Faiz) op onderzoek uit. Hoe jong ze ook zijn, ze weten maar al te goed hoe weinig aandacht de politie heeft voor mensen zoals zij. De basti is barstensvol leven, maar wordt gekenmerkt door schrijnende armoede en honger en er is altijd dreiging. Door de politie, de rijken en door djinns. Voor de kinderen is geloven in djinns aantrekkelijker dan de realiteit onder ogen te zien: het vreselijke lot dat de verdwenen kinderen hoogstwaarschijnlijk ondergaan. Het boek is geloofwaardig geschreven vanuit het standpunt van Jai. Hij is grappig, levendig en slim. Anappara heeft prachtige passages opgenomen in haar roman, maar brengt het verhaal ook met een journalistenoog. De uiteenlopende personages vormen, met een vleugje humor en verteld vanuit een verrassend perspectief, een meeslepend verhaal dat zowel ontroerend, warm en hoopvol is als confronterend en somber.