Lezersrecensie
Een intens (liefdes)verhaal
Laure werkt als directeur en curator bij het museum van verbroken beloftes in Parijs. Hier staan gedoneerde objecten op display die symbool staan voor een bijzonder, verdrietig of pijnlijk moment van iemands leven. De collectie wordt regelmatig aangepast doordat omstandigheden van donateurs veranderen en om bezoekers steeds iets nieuws te laten zien. Laure zelf heeft ook een aantal dingen op display staan waar niemand het verhaal achter weet. Dan komt May haar museum binnen voor een interview en besluit Laure eindelijk haar verhaal te vertellen.
Het museum van verbroken beloftes is een hartverscheurend verhaal waarin je als lezer de moeilijke geschiedenis van hoofdpersoon Laure leert kennen. Op sommige momenten gaat het boek wat niet altijd makkelijk is om te lezen maar wat je, als je er de tijd voor neemt, zeker zal raken.
Het boek wisselt tussen verschillende periodes in het leven van Laure. Zo beginnen we, na een kort hoofdstuk, in het heden waar Laure in Parijs woont en werkzaam is in het museum.
Daarna gaan we terug naar 1986 wanneer Laure in de stad Praag in het voormalige Tsjecho-Slowakije woont en werkzaam is als au pair bij de familie Kobe. Elizabeth Buchan heeft de onrust en de koude oorlog die zich toendertijd afspeelde in Tjecho-Slowakije op een realistische manier weten te verwerken in haar boek. De voelt de angst die mensen gevoeld moeten hebben terwijl je tegelijkertijd ook de liefde voelt die zich ontwikkelt tussen hoofdpersoon Laure en Tomas een dissidente muzikant en de gevolgen die deze gevaarlijke liefde brengt.
Hierna gaat het verhaal verder in 1996 wanneer Laure is vertrokken naar Berlijn en er verschillende
vragen die eerder oprezen beantwoord worden.
Op het einde komen we weer terug in het museum waar de laatste vragen worden beantwoord waarna je als lezer het boek met een voldaan gevoel kan wegleggen.
Je merkt dat Elizabeth veel moeite heeft gedaan om de emoties die de mensen tijdens de verschillende periodes die worden beschreven te laten doorklinken. Je kan je daardoor als lezer goed inleven in de situaties die worden beschreven en zult op sommige momenten een brok in je keel voelen en misschien zelfs een traantje laten. Juist deze omschrijving van omstandigheden en de emoties hebben mij echt geraakt en zorgden ervoor dat ik het boek steeds opnieuw weer oppakte om erachter te komen wat er nog meer gebeurde in het leven van Laure.
Het museum van verbroken beloftes is geen boek wat je in een avondje uit leest en het dient echt je aandacht te hebben maar als je dit ervoor over hebt mag je deel worden van een prachtig, en met tijden, hartverscheurend (liefdes)verhaal.
Elizabeth Buchan woont met haar gezin in Engeland en werkte bij Penguin Books voordat ze fulltime begon te schrijven. Eén van haar eerste boeken Tuin met de lelies won in Engeland de prijs voor romantische roman van het jaar door de Romantic Novelists’ Association.
Het museum van verbroken beloftes is een hartverscheurend verhaal waarin je als lezer de moeilijke geschiedenis van hoofdpersoon Laure leert kennen. Op sommige momenten gaat het boek wat niet altijd makkelijk is om te lezen maar wat je, als je er de tijd voor neemt, zeker zal raken.
Het boek wisselt tussen verschillende periodes in het leven van Laure. Zo beginnen we, na een kort hoofdstuk, in het heden waar Laure in Parijs woont en werkzaam is in het museum.
Daarna gaan we terug naar 1986 wanneer Laure in de stad Praag in het voormalige Tsjecho-Slowakije woont en werkzaam is als au pair bij de familie Kobe. Elizabeth Buchan heeft de onrust en de koude oorlog die zich toendertijd afspeelde in Tjecho-Slowakije op een realistische manier weten te verwerken in haar boek. De voelt de angst die mensen gevoeld moeten hebben terwijl je tegelijkertijd ook de liefde voelt die zich ontwikkelt tussen hoofdpersoon Laure en Tomas een dissidente muzikant en de gevolgen die deze gevaarlijke liefde brengt.
Hierna gaat het verhaal verder in 1996 wanneer Laure is vertrokken naar Berlijn en er verschillende
vragen die eerder oprezen beantwoord worden.
Op het einde komen we weer terug in het museum waar de laatste vragen worden beantwoord waarna je als lezer het boek met een voldaan gevoel kan wegleggen.
Je merkt dat Elizabeth veel moeite heeft gedaan om de emoties die de mensen tijdens de verschillende periodes die worden beschreven te laten doorklinken. Je kan je daardoor als lezer goed inleven in de situaties die worden beschreven en zult op sommige momenten een brok in je keel voelen en misschien zelfs een traantje laten. Juist deze omschrijving van omstandigheden en de emoties hebben mij echt geraakt en zorgden ervoor dat ik het boek steeds opnieuw weer oppakte om erachter te komen wat er nog meer gebeurde in het leven van Laure.
Het museum van verbroken beloftes is geen boek wat je in een avondje uit leest en het dient echt je aandacht te hebben maar als je dit ervoor over hebt mag je deel worden van een prachtig, en met tijden, hartverscheurend (liefdes)verhaal.
Elizabeth Buchan woont met haar gezin in Engeland en werkte bij Penguin Books voordat ze fulltime begon te schrijven. Eén van haar eerste boeken Tuin met de lelies won in Engeland de prijs voor romantische roman van het jaar door de Romantic Novelists’ Association.
1
Reageer op deze recensie
