Recensie Oorlogskind

De boeken van Läckberg zijn briljant, anders kan ik het niet noemen. Ook "Oorlogskind" zit weer bijzonder goed in elkaar. Het door alle boeken lopende verhaal van een aantal hoofdpersonen vormt wel een steeds groter onderdeel van haar boeken, waardoor afzonderlijk lezen en/of de boeken niet in de juiste volgorde lezen eigenlijk niet meer mogelijk is. Dat zou wel even op de achterflap gezegd moeten worden, voor de lezers die voor het eerst een boek van Läckberg lezen. Maar verder geeft dat helemaal niks; na het lezen van één boek wil je ze toch allemaal lezen! "Oorlogskind" is eigenlijk thriller en roman in één, beide genres vormen een even interessant onderdeel van het verhaal. Er lopen weer diverse verhaallijnen langs elkaar, die alle iedere keer een klein stukje van de puzzel vrijgeven. Langzaam ontvlecht zich het raadsel en komen de verhaallijnen weer meesterlijk bij elkaar. De gebeurtenissen uit het verleden, tijdens de Tweede Wereldoorlog, tussen de toen nog jonge moeder van Erica en haar vrienden Britta, Erik en Frans, wisselen af met de gebeurtenissen uit het heden; die van de inmiddels bejaarde vrienden die geen vrienden meer zijn. Patrik is op ouderschapsverlof, maar kan het niet laten zich toch met het moordonderzoek te bemoeien. Erica lijkt aanvankelijk een eigen onderzoek te doen naar het verleden van haar moeder. Totdat blijkt dat haar moeder wel eens de sleutel kan zijn van het lopende moordonderzoek... Ik blijf het erg knap vinden dat alle stukjes van de puzzel uiteindelijk op z'n plaats komen te liggen zonder dat dat er ergens nog een verdwaald stukje blijft liggen van een open einde/onbeantwoorde vraag. Läckberg behoort wat mij betreft tot de topauteurs van deze tijd!