Maaaruh

dit is echt het meest realistische boek dat ik tijden heb gelezen, en dat komt van iemand uit een gat uit brabant waar de meest bekende mensen, voetballers zijn en ik heb dus (in tegenstelling met tobi) geen ene reet met voetbal

afijn maar het resoneerde dus heel erg. ten eerste de maaruh jongens. briliant verwoord. ik word echt werkelijk waar ziek van die maaruh jongens. ik vraag me dus heel sterk af hoe het kan dat zoveel mannen ceo zijn, want de maaruh jongens voegen nooit iets zinnigs toe aan een discussie en voeren naast de docent verbeteren, geen ene reet uit voor school.

het boek las echt alsof ik een gesprek aan het voeren was met tobi, maar voornamelijk met mezelf in mijn hoofd. ken je dat, dat je in je hoofd hele verzonnen gesprekken voert met bekende mensen. nou ik dus wel en dit was precies dat. alleen was ik nu als lezer de passieve gesprekspartner, zoals ik dat eigenlijk altijd ben in gesprekken.

het laatste hoofdstuk had een hele andere toon, maar was wel het mooiste hoofdstuk en ik ben echt heel erg geraakt door dit boek!