De hartstocht miste

Het duurde even voordat ik in Efter kwam. Het begin langdradig en de eerste personages waren op z'n zachts gezegd nogal saai. Vervolgens komen de hoofdstukken van de kliniek en komt er een licht vlammetje, dat Bervoets knap steeds feller laat worden. De laatste, ik schat, 100 pagina's waren goed, echt potentie en als het aan mij had gelegen had het boek wat langer mogen zijn en door mogen gaan op die 100 pagina's. Overigens verwachte ik dat de journalist gedrogeerd zou worden met Efter en zich van kant zou maken. Toen dat de laatste pagina's niet kwam, doofde definitief de vlam voor Efter.