Tijdsreizende Thriller

“Nadat het een pesthuis was geweest, was het in de veertiende eeuw omgebouwd naar een klooster en opvanghuis voor wezen en gehandicapten, met zeker in de beginjaren een dubieuze opstart, als hij zijn moeder moest geloven”

Sarahs grootste nachtmerrie wordt werkelijkheid wanneer haar kinderen verdwijnen in het vervallen Huize Neerbosch. Voor Mick en Luna verandert een onschuldige ontdekking in een strijd om te overleven. Ze belanden in een duister verleden waar gevaar op de loer ligt en niets is wat het lijkt. Terwijl de klok tikt en de dreiging toeneemt, beseffen ze dat de keuzes die ze maken, niet alleen hun eigen lot bepalen, maar dat van velen. Er worden tijdsperken en dimensies wreed doorbroken, met onvoorwaardelijke liefde en een laatste sprankje hoop dat zelfs de donkerste schaduwen weet te doorbreken.


Dit is alweer het slotstuk in deze geweldige trilogie, Doronburc. Ik was al fan bij het eerste deel “Duivelsdochters”en “Lamerkinderen”maakt het alleen maar beter maar dit slotstuk is echt de kers op de taart. Zodra ik begon namen Mick en Luna mij mee naar Doronburc, het voelde als thuis komen. Het begint gelijk heftig en de opbouw naar het einde is echt subliem! Ik voelde alles, de pijn, de humor, de spanning, de onmacht en vooral de liefde. Het is echt een perfect einde. Wat ik een beetje eng vind is hoe het er in de wereld aan toe gaat nu, hoe het verleden hetzelfde beeld schetst. De geschiedenis herhaalt zich?

Ik hoop stiekem dat er nog een boek komt of een vervolg serie van een andere personage. Dit boek en tevens de trilogie is nergens mee vergelijken, het kruipt onder mijn huid. Dit boek krijgt van mij 4 sterren. Lees je graag , historie, thrillers, paranormal met een vleugje drama is deze serie echt iets voor jou.