De eeuwige neezegger

Iris is tijdens een rondreis (samen met haar zus) ziek geworden. Daardoor heeft ze gehoorbeschadiging. Ze heeft daar wel een apparaatje voor zodat ze toch wat kan horen, maar ze heeft daar eigenlijk een hekel aan. Maar zonder hoort ze niet. Ze is boos op haar zus, maar is dat eigenlijk wel zo? Van haar zus moet ze zoveel, ze bemoederd haar elke keer. Maar zelf doet Iris niet zoveel. Boodschappen vindt ze moeilijk, prikkels zijn lastig, dus blijft ze het liefst alleen thuis.
Gelukkig heeft ze haar tekenwerk. Ze illustreert boeken (leuk), folders, brochures (saai) en daar heeft ze geen anderen voor nodig. Alleen is het werk sinds haar ziekte wel erg weinig.

Boris Aslan is een kinderboekschrijver. Hij maakte zijn boeken met een vaste illustrator, maar gaat nu de samenwerking aan met een ander. Maar niemand weet wie de Boris is. En dan heeft hij Iris’ werk uitgekozen! Hij wil dat zij de tekeningen bij het boek gaat maken. Iris is erg blij met de opdracht, maar de communicatie tussen haar en Boris… nee, laat dan maar zitten!
Voor de eerste hoofdstukken is ze al hard bezig geweest, maar er komen maar geen nieuwe hoofdstukken haar kant op. Dan kan ze niet verder. Het lijkt erop dat hij een writer’s block heeft en ze gaat bedenken hoe ze hem kan helpen om daaruit te komen.
Hoe? Lees het in De eeuwige neezegger

Jade heeft een verhaal geschreven waarin je kunt lezen wat een handicap met je doet. Het is niet niets om van het ene op andere moment in een wereld te komen die je anders ervaart door wat jou is overkomen. Iris heeft dan nu wel een cochleair implantaat, maar dat betekent niet dat alles opgelost is. Je hebt ongewild afstand gedaan en daar zit wel een rouwproces aan vast. Iris wil dat eerst niet inzien, maar gaandeweg zie je Iris stappen maken en weer op een mooiere manier in het leven komen staan. En niet alleen Iris leert te accepteren, maar ook Boris maakt door Iris stappen om zijn leven weer beter op de rit te krijgen en om te gaan met zijn angsten. Jade kan pittige scenes schrijven zonder dat het een zwaar verhaal wordt. Mooi gedaan!

4,5 ster