De gifmengster

Anne Dyewards moet van de koning van Astoris trouwen met zijn zoon: kroonprins William. William lijkt er niet veel zin in te hebben, maar Anne ook niet. Ze houdt van het land en huis waar ze nu woont. Ze wordt echter voor een voldongen feit gezet. Haar vader denkt er nog over om met zijn familie weg te vluchten, maar waarschijnlijk is dat nog veel moeilijker. Anne schikt zich in haar lot. Haar familie mag ook op het kasteel komen wonen.

William is een vreemde man. Hij doet nors, maar heeft ook een hele aardige kant. En vooral… hij laat Anne in haar waarde. Anne leest graag en leert vanalles over kruiden. Ze heeft in de stad zelfs een man die haar nog meer leert dan ze al wist.

Maar de koning is echter niet vies van (veel jongere) dames en probeert het leven van Anne en haar familie zuur te maken: haar vader heeft te moeilijk in de raad, haar moeder doet veel om de meiden te beschermen. Ook is hij heel neerbuigend tegenover de kroonprins en wil hij hem buitensluiten.
Hoe het allemaal gebeurt kun je lezen in De gifmengster

Ik heb dit boek opgepakt omdat ik al aardig wat boeken van Emma Anna heb gelezen en ze me steeds weer kan boeien. Dit boek was qua kaft te donker voor me, maar nu met de leesclub ben ik wel de uitdaging aangegaan. Ik ben blij dat ik het gedaan heb.

Moet wel eerlijk zeggen dat ik het boek al na een kwart weggelegd zou hebben als we het niet samen aan het lezen waren. Zelfs op de helft had ik nog steeds mijn twijfels. Maar wat ben ik blij dat ik doorgezet heb. Na hoofdstuk 16 begon er meer actie in te komen en las ik het achter elkaar uit.

Mooi hoe Emma Anna de vlucht en het leven erna beschreef, hoe Anne groeide in het verhaal en wat de achtergrond van William bleek te zijn. Aan het einde bleek namelijk wat er allemaal in het verleden gebeurd was en hoe hij was geworden tot de man die hij nu is. Hoe hij groeit door de zorg van Anne en zijn eigen beslissingen neemt. Wat de rol van zijn vader in het geheel is en hoe de mensen vertrouwen in hem hebben.