Tot onze wegen scheiden

Ada woont al haar hele leven in een strenggelovig dorpje. Ze gaat trouwen met haar 10 jaar oudere verloofde Robert en ze is al bezig om spullen naar haar nieuwe huis over te brengen. Ze doet een opleiding (heeft ze bedongen voor haar huwelijk) en doordat de opleiding verplaatst is, moet de naar Roosendaal. Door omstandigheden blijkt ze geen geld meer te hebben voor haar treinkaartje terug en vindt ze in een Grieks restaurant een baantje voor een paar uur.

Belen is verrast door de vraag van Ada of hij haar wat geld kan lenen voor de trein en spontaan biedt hij haar werk aan om het geld te verdienen. Hij weet niets van haar en weet ook zeker niet dat haar ouders dit nooit zouden goedkeuren.

Ada geniet van het werk en als Belen vraagt of ze de week erna weer komt, zegt ze ja. Ze bedenkt smoezen om haar ouders van nieuwe schooltijden te overtuigen zodat ze terug kan naar het werk.
Ze probeert wanhopig die twee werelden uit elkaar te houden, maar ontdekt wel dingen die ze niet had verwacht te ontdekken. Welke rol heeft Robert in haar leven? Kan ze haar leven blijven leven zoals ze al die tijd gedaan heeft? Of staat haar iets anders te wachten?

Emma Anna heeft een boek neergezet waarin levens compleet veranderen. Knap hoe ze de beklemmende sfeer in het dorp heeft neergezet. Je voelt gewoon dat gevoel dat er over je gesproken wordt, dat mensen je veroordelen, dat mensen (bv je ouders) verwachtingen van je hebben.

Emma Anna laat de fases zoals leven zoals er van je verwacht wordt, tot eigen keuzes gaan maken, tot niet meer geaccepteerd worden door de mensen om je heen mooi zien. En dan aan de andere kant de liefdevolle houding van de mensen die haar opvangen, haar ruimte geven om zichzelf te ontdekken en ontwikkelen en haar een vrijheid bieden in een veilige omgeving.