Gezicht van het kwaad

Robert Hunter en zijn partner Carlos Garcia worden weer op een zaak gezet die het korps behoorlijk bezighoudt. Wat begint met een op het oog rituele moord eindigt in een zoektocht naar een seriemoordenaar met een wel heel ziek brein. Wie houdt van bijzondere moorden en vooral gruwelijke moorden is bij Chris Carter aan het juiste adres.

Chris Carter kan geweldig to the point schrijven. Je hoeft geen onnodig lange zinnen of alinea’s te verwachten. Hij schrijft niets te veel maar zeker ook niets te weinig. Carter weet van begin tot einde de aandacht van de lezer vast te houden. De moorden en de plaatsen delict worden gedetailleerd beschreven. Zo gedetailleerd dat ik een bepaald punt het boek toch even heb weggelegd. Niet voor lezers met een zwakke maag zou ik zeggen.

Ondanks de aanwezigheid van veel moord en doodslag vond ik dit tweede deel minder spannend dan het eerste deel waar ik steevast op het puntje van mijn stoel zat. Toch weet de schrijver zoals ik al zei de aandacht vast te houden. Want wie heeft dit op zijn geweten? Daar wil je toch achter komen.

Ook de personages van Robert Hunter en Carlos Garcia worden minder uitgediept dan in deel 1. Nu het boek uit is, weet ik eigenlijk niet meer van hen dan ik wist voor ik ging lezen. En dat is toch jammer in een serie. Overigens is Gezicht van het kwaad prima losstaand te lezen.

Spanning: 4
Plot: 4,5
Leesplezier: 4,5
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4
Psychologie: 4

Ondanks deze punten van kritiek heb ik toch enorm genoten van deze thriller, want Chris Carter is een schrijver apart. Je houdt hiervan of het is too much. Ik houd ervan. Ik geef Gezicht van het kwaad 4 sterren.

Leontine