Compleet anders dan verwacht

Het contemporary romance genre hangt samen van de tropes. En dat vind ik heerlijk. Bepaalde elementen doen het gewoon goed. We hebben allemaal onze favorieten. Een van mijn favorieten is de fake dating trope. Maar ik had niet verwacht dat hij in dit boek op zou duiken!
Daarnaast is dit een verhaal over keuzes maken. Keuzes over relaties, maar voornamelijk keuzes over de toekomst. Waar wil ik studeren? Wát wil ik studeren? Wil ik überhaupt wel studeren? Izzy zit in een lastig parket. Haar vader en opa hebben op dezelfde universiteit gezeten en iedereen verwacht dat Izzy in hun voetsporen zal treden.

In het eerste boek zien we Izzy worstelen met haar nieuwe rol als prinses. Die functie komt met ontzettend veel verwachtingen en ongeschreven regels. Ze begint haar weg in de prinsessenwereld te vinden maar ze voelt de druk.

Ik kon me helemaal niet identificeren met Izzy in dit boek. De hele worsteling met haar studie? Ik wist precies wat en waar ik wilde studeren. Toch was dit boek heerlijk om te lezen. En dat kwam door haar omgang met Eriku. I loveeee Eriku.
Het hele drama met haar ouders, oké dat was vermakelijk (als je het al zo kan noemen). Maar Eriku stal voor mij toch echt de show. Hij was lief, gevoelig, artsy én had droge humor. Heer-lijk. Net als Izzy worstelt hij met de verwachtingen van zijn ouders en zit hij vol twijfel. Wat moet hij doen? Zal hij zijn hoofd of zijn hart volgen?

Even terugkomend op het drama met haar ouders. Zoals in de synopsis staat mogen ze van het agentschap niet trouwen. Dat feit opzich brengt in mij een hele maatschappelijke discussie opgang. Maar die zal ik jullie besparen. Kort samengevat: ik vind het maar stom dat ze niet zelf mogen kiezen of, met wie en hoe ze zullen trouwen.
Het is Izzy’s droom om haar ouders samen te zien. Om eindelijk een gezinnetje te vormen. Het gezin dat ze altijd al heeft gewild. En ze gaat behoorlijk ver om die droom te realiseren. Een beetje te ver in mijn ogen. En Izzy’s vriendin Noora is het met me eens.

"Hé, Izumi. Wanneer je je afvraagt wat Japan van je wil, denk er dan aan je ook af te vragen wat je van jezelf wilt. Begraaf niet wie je bent om te zijn wie je volgens anderen moet zijn."

Tenslotte vond ik het fijn om wat meer van de tweeling te zien. In dit vervolg krijgen we wat meer inzicht in hun motieven en is er meer aandacht voor de tol die het eist om van koninklijke/keizerlijke bloede te zijn. Een gesprek rondom mentale gezondheid. Dat vond ik een mooie toevoeging.

Conclusie
Een zoetsappig verhaal dat onverwachte wendingen neemt... Izzy vindt haar weg in de (keizerlijke) wereld en komt er achter wat ze wil in het leven. Ook al was ik het niet altijd eens met de verhaallijn, ik heb genoten van dit boek. Met de knappe Eriku, toekomstplannen en de serieuzere ondertoon over mentale gezondheid, is dit zeker een aanrader voor dromers vanaf ca. 14 jaar.