Herkenbare familietaferelen

Lieve Joris kende ik als schrijfster van reportages over verre oorden als Congo en China. Met scherpe formuleringen, rake typeringen beschreef zij wat haar daar opviel en wat ons daarvan moest bijblijven. Met diezelfde scherpe blik richt ze nu haar vizier op haar eigen familie. In Hildeke schrijft ze met liefde, meevoelend, kritisch, zuiver en met aandacht voor haar rol in de familie, over haar vader (De Schepper) en haar zus (Hildeke) die het syndroom van Down heeft. Het zijn herkenbare schetsen van ouders die dementeren, zorg nodig hebben en terugvallen in de schoot van het eigen gezin. Ook haar laatste tijd met Hildeke zorgt voor een lach en een traan. Geen vals sentiment maar geschreven met veel liefde en aandacht voor de personen die haar zo na aan het hart lagen. Aanbevolen!