Leuk

Anne of Green Gables heb ik gekocht toen ik het huis bezocht waar de schrijfster Lucy Montgomery is opgegroeid, op het eiland PEI (Prince Edward Island) in Nova Scotia, Canada. Ik kende het boek niet, maar mijn reisgenoten vertelden me dat ik het toch echt eens moet lezen. Daarop heb ik het dan meteen aangeschaft en ben dezelfde dag nog beginnen te lezen.
Het verhaal doet sterk denken aan Annie, het weeskind. Ook Anne is een weeskind, heeft rood haar en kan haar mond niet houden, ze is erg impulsief en spontaan.
Ze komt terecht bij Marilla en Matthew, die beide al wat ouder zijn en geen enkele ervaring hebben met opvoeden. Het begin bij deze mensen verloopt niet gemakkelijk want eigenlijk hadden ze om een jongen gevraagd die mee zou kunnen helpen op de boerderij. Nu hebben ze plots een meisje, maar ze willen haar wel ruilen. Toch raakt Anne meteen een bepaalde snaar bij de verlegen Matthew en hij wil haar wel houden.
Door haar spontaniteit en ongedwongenheid, begaat ze verschillende flaters, die wel allemaal hun charme hebben. Op school doet ze het erg goed en maakt ze indruk op iedereen in het stadje. Na verloop van tijd begint iedereen haar aardig te vinden en dat is ze niet gewoon.
Alhoewel Marilla zich niet uit, heeft ze toch wel een boon voor Anne. Ze wil het echter niet laten zien omdat ze vindt dat opvoeden en gevoelens tonen niet goed samen gaan.

Het huis waar de auteur opgegroeid is, stond model voor het huis waar Anne in terecht komt. Ook de omgeving komt helemaal overeen. Dat geeft het boek voor mij net dat ietsje meer, ik heb in Lover's Lane gewandeld, dus ik weet waarover het gaat wanneer dit aan bod komt in het boek.
Niet alleen deed dit boek me denken aan Annie, maar ook aan Pippi Langkous.
Ik heb dit boek in het Engels gelezen.