Eentje om te koesteren

Björnstad vond ik al heel goed, maar Wij tegen jullie gaat hier nog overheen. Zelden een boek gelezen met zo'n mooie, rake beschrijvingen. Compliment aan de vertaler.

Het verhaal over de ijshockeyteams gaat verder en wordt beetje bij beetje op de spits gedreven. Alle personages worden subtiel naar hun breekpunt geduwd. Daarna is het afwachten hoe ieder van hen reageert. Zijn ze kuddebeesten of komt hun ware aard naar boven en tonen ze karakter. De ene is impulsief, de andere terughoudend, ontwijkend. Niet iedereen gaat de confrontatie aan. Er wordt heel wat gelopen in dit boek en dat mag je letterlijk en figuurlijk nemen.

There's a thin line between love and hate, dat kan je wel zeggen. Stoere mannen die smelten wanneer het om hun broertje of zusje gaat, maar die tegelijkertijd door het vuur gaan voor diezelfde familieleden.
Het boek zit boordevol levenslessen zonder dat ze benoemd worden, je moet ze gewoon tussen de regels door lezen.
Op het kookpunt van de rivaliteit, of mag ik het haat noemen, komen leven en dood samen. In de dood kent men zijn vrienden.