Een knallend einde

Jan Van Der Cruysse heeft na Bling Bling weer een spannende duologie geschreven. Boem Boem 2 is het logische vervolg en laatste deel van Boem Boem 1 en kan niet afzonderlijk gelezen worden.

De voorspellende gaven van de auteur zijn zorgwekkend. In Bling Bling kwam een aanslag op de luchthaven van Zaventem voor, iets wat op moment van schrijven nog niet was gebeurd, maar bij verschijnen van het boek wel. In Boem Boem 1 worden granaataanslagen in Antwerpen gepleegd, iets wat op moment van schrijven nog een zeldzaamheid was maar nu bijna wekelijkse kost. Om het nog erger te maken bevat het boek het personage Moontje Kroon, alias Monna Corona, daar moet in deze Coronatijden geen tekening bij gemaakt worden. Ook dit is geschreven voor de Covid-19 uitbraak. Boem Boem 1 begon met een aanslag op de marathon van Antwerpen. Laten we hopen dat de vooruitziende blik van de auteur in dit geval niet bewaarheid wordt.

Boem Boem 2 gaat verder waar Boem Boem 1 gestopt is, het onderzoek naar de aanslagen op de marathon van Antwerpen en aan de ingang van een muziekklas in Brussel is in volle gang, en er komt nog een aanslag in Beringen bij. Het verhaal gaat heen en weer tussen drie tijdsperiodes. Een in de jaren tachtig wanneer er tijdens de legerdienst in Duitsland granaten ontvreemd worden. De tweede periode speelt zich af in België in 2018 en kadert het waarom van de aanslagen af. De derde periode is het onderzoek en het aan elkaar knopen van alle draadjes. Het wisselen tussen heden en verleden drijft de spanning op en ieder verhaal komt op het juiste moment tot een hoogtepunt en ook netjes samen.

Er passeren erg veel personages maar gelukkig is er een overzicht dat je kunt raadplegen wanneer je door de namen het bos niet meer ziet. Dit boek moet het niet hebben van uitgediepte personages, maar van actie, het zoeken naar daders en motieven, naar waarheid en afleiding. Bij een aanslag van deze grootte denkt iedereen automatisch aan IS, maar is dat wel zo en wat is er atypisch aan deze aanslagen?

Het lijkt alsof er in dit boek gradaties zitten in de slechteriken, de daders. Het komt niet vaak voor dat je sympathie met hen hebt, maar in dit boek zit wel een dader waar dat bij kan. De beweegredenen zijn duidelijk, de acties overdreven om het gedane onrecht te wreken, maar toch is er ook een zacht kantje dat wel te appreciëren is.

Jan Van Der Cruysse bezit de gave om op het juiste moment en met de juiste dosering humor toe te voegen aan zijn verhaallijnen. Nergens wordt het plat of vulgair, het is eerder subtiel en soms typisch Vlaams. Het verhaal leest heel vlot, zonder moeilijke zinsconstructies of onlogische sprongen. 

De 'Boem Boem'-duologie is een aanrader voor iedereen die een verhaal wil lezen dat zich meet met de actualiteit en in bekende Vlaamse steden speelt, zodat je je snel thuis voelt in het boek.