Anarchisme troef

Alice, zevenendertig jaar en werkloos, kraakt samen met haar vriend Jasper, ook werkloos, een groot leegstaand huis dat op de lijst staat om af te breken. Ze zijn niet de eersten die het huis kraken. Alice is echter wel de eerste die het wil opknappen. Alice is weggegaan bij haar moeder die het zat is dat die twee op haar kosten leven.
Alice is tegen vanalles, kernraketten, milieuvervuiling, de Torries, Margaret TT catcher, sexisme. Het maakt eigenlijk niet zo veel uit, als ze maar kan gaan betogen en keet schoppen, zelfs een nachtje in de cel is een uitje voor haar en Jasper.
Ze wil dat de groep zich aansluit bij de IRA, maar die moeten het groepje niet zo. Toch wil ze dat hun daden gezien worden. Dus moeten ze iets grootser doen.

Het boek speelt zich af ergens in de jaren tachtig, met inderdaad een actieve IRA en veel werkloosheid. Alice is een beetje een moederkloek in het gekraakte huis waar verschillende mensen zitten die elk hun tekorten en ideeën hebben. Er is weinig dat vlot loopt, de politie houdt hen in het oog, de buren moeten niet zo veel van dat anarchistisch volk hebben.