Koude rillingen

Dit korte boek bevat twee kortverhalen.
Howie Dugley is tien en verminkt als gevolg van een brand, een brand veroorzaakt door zijn vader, opzettelijk. Howie mist twee vingers en de linkerkant van zijn gezicht is verminkt. Daardoor draait hij meestal de rechterkant van zijn gezicht naar mensen, draagt hij een petje en kijk mensen niet aan. Hij wordt gepest door andere kinderen. Op een dag zit hij op het dak van een oud verlaten gebouw en ontmoet daar een grote enge man, Blackwood. Deze man leidt een zwervend bestaan. Vanaf de eerste minuut vertrouwt hij de man, noemt hij hem een vriend en Howie heeft weinig vrienden. Maar zijn nieuwe vriend blijkt niet zo'n beste bedoelingen te hebben. De dag na de ontmoeting vindt Howie in het verlaten gebouw zijn pester vermoord en verminkt terug.

In de val gaat over Meg en haar zoon Tommy tijdens een zware sneeuwstorm. Ze geraken nog net thuis met hun jeep. Eens terug thuis gedraagt hun hond zich vreemd. Hij is schichtig, bang en rillerig. Tijdens het eten horen ze getrippel in de kast. Meg vermoedt muizen of groter, ratten. Al snel ziet ze inderdaad sporen van ratten. Ze plaatst enkele vallen en strooit vergif. Na enkele uren hoort ze verschillende rattenvallen dichtklappen. Wanneer ze gaat kijken zitten er geen ratten in, het vergif is weg.
Meg en Tommy wonen vlak bij een biochemisch bedrijf. Nodeloos te zeggen dat de ratten geen gewone ratten zijn, maar gemanipuleerde beesten.
Sinds ik het rattenleger van James Herbert gelezen heb, heb ik het niet meer zo voor ratten of verhalen over ratten. Dit verhaal van Dean Koontz bezorgde me dan ook weer koude rillingen. Goed geschreven dus.

Dean Koontz mengt fantasy, horror en spanning in zijn verhalen en boeken. Ik denk dat ik nog maar eens enkele boeken van hem ga lezen want ik sta wat achter.