Briljant

De Skinner Methode is het tweede deel van de Project-X trilogie en gaat gewoon verder waar het eerste deel stopte. Het is dan ook niet moeilijk om terug in het verhaal te komen.

Misha Larsen zit nog altijd in Amerika in de gevangenis na moord, doodslag eigenlijk. Hij heeft zichzelf laten opsluiten want hij heeft een plan. Dat plan heeft te maken met zijn verleden, zijn jeugd na het overlijden van zijn ouders.

Zijn broer Lennart Larsen is tijdelijk naar Amerika vertrokken om zijn broer in de gevangenis te bezoeken, maar ook om uit te zoeken wat er nu eigenlijk met zijn broer is. Hij kent zijn broer als een harde werker, architect die veel verdiende en geweldige ontwerpen maakte. Nu blijkt hij een moordenaar te zijn? Hij kan dat erg moeilijk rijmen met de persoon die hij kent.

Donald Skinner is een seriemoordenaar die in dezelfde gevangenis zit als Misha en een oogje op hem heeft. Misha heeft een deal met de seriemoordenaar afgesloten en het moment van 'leveren' na de deal komt angstig dichtbij. Vandaar dat hij zijn broer Lennart gevraagd heeft om in het verleden van Skinner te duiken, om uit te zoeken wie die man is, waar hij vandaan komt. Het blijkt dat Skinner opgegroeid is bij een andere seriemoordenaar die pas terechtgesteld is geworden.

Tijdens de bezoeken aan zijn broer, merkt Lennart een vrouw op die geregeld bij Skinner op bezoek komt. Ze is een rechercheur Sloane belast met moorden in Seatle, moorden die men heel graag zou willen linken aan Skinner. De moorden hebben allemaal plaatsgevonden in Hell House en het waren allemaal weglopers en junks die het slachtoffer werden. Lennart begint een relatie met haar.
Door die relatie leert hij Joel Doherty, een junk kennen. Deze junk weet meer van de moorden dan hij zegt. Het verhaal van Joel Doherty heeft de meeste indruk op me gemaakt.

Dan zijn er natuurlijk nog de andere inmates in de gevangenis, het hele tactische en strategische spel dat zich afspeelt in gevangenissen is heel goed beschreven. De constante dreiging, het onderdanige, het afbakenen van het terrein, het bewaken van de grenzen en zorgen dat je respect afdringt, dat zijn zaken waar iedere gevangene mee te maken krijgt. Of je nu de macht hebt of moet luisteren en voldoen aan de macht. Het maakt dat je in een gevangenis constant op je hoede moet zijn.

De manier van schrijven van Bronja Hoffschlag is interessant. Het boek is onderverdeeld in boeken en ieder boek gaat uit van het standpunt van een andere hoofdrolspeler. Dat heeft als voordeel dat je iedere situatie meerdere keren tegenkomt, maar wel vanuit een ander perspectief, met andere emoties en andere belangen.

Topboek, echt geweldig. Kan niet gelezen worden zonder deel 1, De Dode Kamer, dus wel in de juiste volgorde lezen.