Donkere en zwaarmoedig

Theo Wolf was politieinspecteur tot hij de moordenaar van zijn dochter vermoordde. Rechtvaardig misschien wel, maar jammer genoeg heeft hij de verkeerde vermoordt. Resultaat is dat hij enkele jaren in de gevangenis heeft doorgebracht, niet de beste plek om te verblijven en al helemaal niet wanneer je bij de politie bent geweest.
Nu is hij terug vrij, loopt tegen de zestig en werkt als rattenverdelger.
Tijdens zijn werk vindt hij een dode vrouw ergens in een verkrot gebouw. Zijn speurdersinstinct komt naar boven en hij wil wel uitzoeken wat er met haar gebeurd is.
Hij krijgt medewerking van een archivaris die niet meer buiten komt en aan de overkant van het gebouw woont en tegengewerkt door zijn ex-collega.

Het is een heel donker boek dat zich afspeelt aan de zelfkant van de maatschappij, waar mensen in krotten leven en uitgebuit worden door huisjesmelkers, waar mensen leven van de nostalgie en van fantasieën aan een beter leven.
Soms is het ook niet meer duidelijk wat Wolf ziet en wat hij denkt te zien of waarover hij droomt of bijna hallucineert.
Ik vond het een vreemd boek.