Zo mooi

Sarah moet een beslissing nemen over haar professionele leven, ze is zilversmid in Vancouver. Ze trekt naar het Noorden van Canada, naar de streek van Yukon om daar over haar beslissing na te denken. Ze trekt er in bij Mary die een winkel annex postkantoor beheert. In de plaatselijke bar leert ze de broers Adam en Jacob kennen, twee muzikanten en de aantrekkingskracht tussen haar en Adam is groot.
Ze leert ook een beetje over het leven van Mary, maar Mary houdt zich op de vlakte, laat het achterste van haar tong niet ziet. Via Walker, een oudere woudloper leert ze meer over Mary.

De verhalen van Mary en Sarah zijn zeer gelijklopen al zit er dan een generatie verschil op. Het is mooi om te lezen hoe Sarah het verleden van Mary respecteert en niet aan de grote klok hangt. Daarnaast is ook Mary de discretie zelf. Ze runt het postkantoor en wanneer mensen opbellen om te vragen of er post is, leest ze die niet zelf voor, maar laat dat over aan iemand anders want ze vindt dat het haar zaken niet zijn. Dat is mooi.
Dit boek speelt zich af in het ruige noordwesten van Canada, waar de winters hard en lang kunnen zijn, waar niet veel mensen wonen en waar ieder moet zorgen dat hij de winter doorkomt. Niet alleen fysiek maar vooral het mentale aspect van de isolatie en de korte dagen is zwaar. De mensen die er blijven wonen zijn op elkaar aangewezen en helpen elkaar wel erg goed waar nodig. Je weet tenslotte nooit wanneer je zelf hulp nodig hebt.
Boeken die zich in deze ruige uithoek van de wereld afspelen trekken me enorm omdat Canada nu eenmaal erg aan mij trekt. Wat zou ik er graag naartoe verhuizen.