Overprikkeling van zintuigen

Auteur Ed James, wiskundige van opleiding, had genoeg van de ratrace die bij zijn goedbetaalde baan hoorde en van het pendelen van Edinburgh naar Londen. Hij wilde iets anders waarmee hij zijn boterham kon verdienen. Alhoewel hij er als kind niet van droomde om schrijver te worden, is hij toch thrillerauteur geworden. Zijn eerste manuscript stuurde hij naar 50 uitgeverijen en na de zoveelste afwijzing kreeg hij maanden geen woord op papier.

Toen begon Amazon met Kindle en self-publishing werd mogelijk. Hij had niets te verliezen en tot zijn verbazing werd zijn eerste boek een succes. Binnen het jaar waren vier thrillers beschikbaar. Ondertussen heeft hij meer dan twintig boeken geschreven die deel uitmaken van reeksen met verschillende hoofdpersonages. Zonder zintuigen is het eerste deel van een nieuwe reeks met inspecteur Aidan Corcoran en forensisch psycholoog Marie Palmer. Het boek is vertaald door Angelique Verheijen.

Een naakte, ondervoede vrouw wordt meer dood dan levend langs de kant van de weg gevonden. Het blijkt te gaan om een vrouw die enkele weken daarvoor verdwenen is. Waar is ze al die tijd geweest, wat is er met haar gebeurd en wie heeft haar dit aangedaan? Vrij snel daarna wordt een tweede persoon gevonden, helemaal verward – ook iemand die verdwenen was. Aan inspecteur Aidan Corcoran om uit te zoeken of de zaken met elkaar verband houden en wie verantwoordelijk is. Hij moet samenwerken met een jonge forensische psycholoog, Marie Palmer, die geen ervaring heeft met lopende politiezaken. Normaal spreekt ze pas na opsluiting met daders in een veilige omgeving.

De proloog trekt je direct het verhaal in. Het is spannend en toch ontbreekt er iets, namelijk het vuurwerk tussen de twee hoofdpersonages. Beiden blijven ze wat oppervlakkig. Dat kan zijn omdat dit het eerste deel is en meer onthuld zal worden in de volgende delen.  Wel draagt Aidan Corcoran een geheim mee uit zijn tijd in Londen. Wat dit precies is, wordt niet direct verteld en hoe langer die onthulling duurt, hoe hoger de verwachtingen worden. Wanneer de lezer achter het antwoord komt, is dat echter niet zo spectaculair. Marie Palmer is enorm onzeker over haar taak. Op zich is dat geen probleem, maar ze zegt het ook dikwijls hardop en dat komt onprofessioneel over. Dat nam een stuk haar geloofwaardigheid weg.

Aan het begin van het boek is het de verwachting dat Alana Thompson het belangrijkste personage wordt. Haar zie je direct voor ogen: de vrouwelijke inspecteur, de harde bitch die niet met zich laat sollen en de mannen op hun plaats zet. Het is onbegrijpelijk dat ze nadien amper nog aan bod komt en op een zijspoor wordt gezet. Zij heeft karakter en genoeg vlees op de botten om een reeks te dragen.

Het tempo van Zonder zintuigen is hoog. Het bevat verschillende delen die de dagen voorstellen, en hoofdstukken beginnen met een tijdsaanduiding. Dit geeft het boek vaart en je voelt de hoogdringendheid. Wanneer gewisseld wordt van perspectief staat de naam ook in het kopje van het hoofdstuk vermeld. Daarnaast krijg je stukjes mee van de slachtoffers, alsof ze in gedachten een dagboek bijhouden. Deze zijn in de ik-persoon geschreven en maken dat je je betrokken voelt bij hun leed. Wat de slachtoffers aangedaan is, is goed gevonden en tekent hen voor het leven.

'Als je er niet dood aan gaat, kan het je alleen maar sterker maken. Maar het kon je ook breken, je kwetsbare geest versplinteren tot een miljoen piepkleine stukjes.'

Zonder zintuigen is een spannend boek dat vlot leest, met een verrassende en goede ontknoping. Op het einde wordt ook al een lijntje uitgezet naar het volgende deel.