Lezersrecensie
Namen zijn belangrijk
Als haar dochter het huis uitgaat om in het buitenland te gaan studeren, vertelt haar moeder bij het afscheid haar levensverhaal. Namen zijn belangrijk in deze roman. De moeder is Jihad (Strijd) genoemd omdat haar vader graag een zoon wilde. Haar vader behandelt haar ook als de man in huis en geeft haar een grote verantwoordelijkheid bij het runnen van het grote gezin. Jihad noemt haar dochter Malika (Koningin) en verwijst naar die naam als ze haar dochter aanspreekt met ‘Majesteit’. Ook de titel en de citaten bij de hoofdstukken verwijzen naar de dochter en naar de heel andere behandeling die de moeder haar wil geven.
In mooie, poëtische en soms ook gestileerde taal vertelt Jihad over haar jeugd en haar familie in diaspora. De Palestijnse familie woont eerst in Koeweit, moet daar vluchten vanwege de Golfoorlog en komt dan terecht in Jordanië. Altijd is er geldgebrek, altijd zijn er problemen en incidenten met de kinderen en andere familieleden maar Jihad straalt een enorm zelfvertrouwen en warmte uit. Zo is de familie in staat altijd nog meer kinderen op te nemen die het nog slechter hebben dan zij. Jihad legt uit aan haar dochter dat je je ‘homeland’ zelf kunt maken, in een huis, een tuin of in een kamer waar jij de regels bepaalt van liefde, warmte, zorg en vergeving. Natuurlijk is er ook veel tragiek in het boek, zowel als het gaat om het droevig lot van haar vader, als van haar gefrustreerde liefde voor een toneelschrijver.
Huzama Habayeb is een bijzondere schrijfster in de Palestijnse literatuur. Haar romans zijn niet expliciet politiek of Palestijns maar gaan over alle slachtoffers van diaspora en onderdrukking. Die onderdrukking is er in het groot (politiek en machtswisselingen) en in het klein (patriarchaat en huiselijk geweld). Tegelijk is er in deze romans veel aandacht voor de schoonheid die zit in kleine dingen, voor opvallende, hilarische anekdotes, voor familieverhoudingen en voor liefde en gulheid ondanks gebrek.
In 2019 kwam Velvet uit, de eerste vertaling van een roman van Huzama Habayeb uit 2016. Deze tweede vertaling is van een roman van haar uit 2011. Geniet bij deze vertaling ook van de prachtige omslag gebaseerd op een schilderij van de Gazaanse kunstenaar Malek Mattar uit 2021.
In mooie, poëtische en soms ook gestileerde taal vertelt Jihad over haar jeugd en haar familie in diaspora. De Palestijnse familie woont eerst in Koeweit, moet daar vluchten vanwege de Golfoorlog en komt dan terecht in Jordanië. Altijd is er geldgebrek, altijd zijn er problemen en incidenten met de kinderen en andere familieleden maar Jihad straalt een enorm zelfvertrouwen en warmte uit. Zo is de familie in staat altijd nog meer kinderen op te nemen die het nog slechter hebben dan zij. Jihad legt uit aan haar dochter dat je je ‘homeland’ zelf kunt maken, in een huis, een tuin of in een kamer waar jij de regels bepaalt van liefde, warmte, zorg en vergeving. Natuurlijk is er ook veel tragiek in het boek, zowel als het gaat om het droevig lot van haar vader, als van haar gefrustreerde liefde voor een toneelschrijver.
Huzama Habayeb is een bijzondere schrijfster in de Palestijnse literatuur. Haar romans zijn niet expliciet politiek of Palestijns maar gaan over alle slachtoffers van diaspora en onderdrukking. Die onderdrukking is er in het groot (politiek en machtswisselingen) en in het klein (patriarchaat en huiselijk geweld). Tegelijk is er in deze romans veel aandacht voor de schoonheid die zit in kleine dingen, voor opvallende, hilarische anekdotes, voor familieverhoudingen en voor liefde en gulheid ondanks gebrek.
In 2019 kwam Velvet uit, de eerste vertaling van een roman van Huzama Habayeb uit 2016. Deze tweede vertaling is van een roman van haar uit 2011. Geniet bij deze vertaling ook van de prachtige omslag gebaseerd op een schilderij van de Gazaanse kunstenaar Malek Mattar uit 2021.
1
Reageer op deze recensie
