Indrukwekkend

Ik lees altijd graag oorlogsverhalen en was dus ook erg benieuwd naar dit waargebeurde verhaal over Esther Blocq en Wim Vleeschhouwer. Esther is joods, ook al zijn ze niet praktiserend en heeft ze zelf niet echt iets met het geloof. Op een avond staan NSB’ers voor de deur om Esther op te halen. Haar Sperre is niet meer geldig en ze moet mee. Wim besluit vrijwillig met haar mee te gaan.

Ze komen terecht in Kamp Vught en omdat Wim Duits spreekt kan hij hier zijn voordeel mee doen.

Je leest in dit verhaal over het leven van voornamelijk Esther, die Elly genoemd wordt, in de verschillende concentratiekampen. Haar liefde voor Wim houdt haar op de been. Je leest over de verschrikkelijke ontberingen die Elly en haar kampgenoten moeten doorstaan. Het tekentalent van Elly komt op een bepaald moment nog van pas waardoor ze jurken moet ontwerpen voor de kampbewaarsters. Waar ik vooral iedere keer versteld van sta bij een oorlogsboek over concentratiekampen is de samenhorigheid die aan de dag gelegd wordt door de kampgevangenen. Ondanks de honger en de tekorten staan ze toch steeds voor elkaar klaar en proberen ze het moreel hoog te houden.

De vriendschap tussen Elly en Janny vond ik erg mooi om over te lezen. Hoe Janny van naïef jong meisje thuis in Den Haag opeens in het concentratiekamp opgegroeid is tot een realistische jonge vrouw die weet hoe ze zich staande moet houden.

Het is een verhaal wat je in zijn greep houdt en je wilt continue doorlezen. Ik las het boek in één ruk uit omdat ik wilde weten wat Elly allemaal mee zou maken en hoe ze uiteindelijk bevrijd zou worden. Een verhaal wat vertelt moet worden zodat we dit hopelijk nooit meer mee hoeven te maken.

Dit boek ontvingen wij van The House of Books. Dit beïnvloedt onze mening niet.