Smakelijk debuut over woelwaterende relaties

"Man zijn in deze tijd , is echt te laat komen op het feest. Het is zelfs geen opportunisme, het patriarchaat is een rokende puinhoop."
Lome zomerdagen waar niets moet en alles mag. Vrienden met wie je lief en leed gedeeld hebt, die je op je best en op je slechts gekend hebben, die er bij waren toen jij van het ene hoofdstuk van je leven in het andere rolde. Een dromerig landhuis in Denemarken dat zo uit een film geplukt lijkt, badend in de midzomernachtzon. Alles lijkt mogelijk. En toch. Wanneer een vriendengroep elkaar na lange tijd weer treft, blijkt er toch het één en ander door elkaar geschud sinds de laatste ontmoeting. Kinderen, een nieuwe partner, een huwelijk, schommelende werkomstandigheden: een nieuw kantelpunt. Naast verrukkelijke verlokkingen en schurende onzekerheden (ben ik wel interessant genoeg? ben ik wel gelukkig met de richting die mijn leven uitgaat? welke relatievorm verkies ik?) lijkt een aanzwellend vuurwerk onvermijdelijk.
Veel gewoelwater dus in dit debuut, dat geheel terecht wordt aangeprezen als 'de Zweedse Sally Rooney". Al laat Sally Rooney haar personages meer praten (eindeloze tot niets leidende discussies waar ik me in haar werk soms aan kan ergeren) wordt ons door Linea Maja Ernst meer een inkijk gegeven in de gedachtenmalingen van haar personages. Ook hier had ik soms een licht schurend gevoel en de neiging om de personages door elkaar te schudden en te roepen: doe iets met je leven! Maar gelukkig komt er hier wél vaart in het verhaal en was ik aangenaam verrast door het einde. Kruid dat met nog wat goed gevonden zinnen en ja: dit debuut kon ik wel smaken! En pluspunten voor de manier waarop er met LBGTQ+ wordt omgesprongen in dit verhaal, echt verfrissend!