Een boek dat resoneert...

Dit boek trok mijn aandacht omwille van de fantastische covertekening, die ik zo zou willen inkaderen. Slechts een goeie 158 pagina's telt het, dus je zou het in principe snel kunnen uitlezen, maar het is een verhaal dat naast aangrijpend ook waanzinnig is en aanmoedigt om het traag te savoureren.

We worden meteen in het verhaal gesmeten en komen terecht in een woeste scène in een bibliotheek in Barcelona, waar de Guàrdia Civil jacht maakt op de Catalaans vrijheidsstrijder en dichter Àngel Or. Als lezer word je dus meteen geconfronteerd met de niets ontziende wreedheid ten aanzien van een man die met woorden bespeelt en een volk troost. De kracht van poëzie, het is geen toeval dat kunstenaars en dichters als eerste monddood gemaakt worden in oorlogssituaties, zeg nu nog eens dat taal niet belangrijk is ...

Ook aanwezig bij deze raid is journalist Rodrigo Torres, een getormenteerde ziel. Hij maakt het tot zijn persoonlijke queeste om, via verschillende verhalen van de meest fascinerende figuren, een portret te construeren van deze zalvende dichter. Zo komen we te weten dat Àngel Or als kind blind wil worden, omdat hij enkel de lelijkheid van het leven kan zien, en zich daar immuun voor wil maken.

Het boek badineert in een magisch realistisch sfeertje, en ronkt van de poëtische taal. Als lezer is het een uitdaging om mee te zijn met alle verhaallijnen en de grens tussen waarheid en fictie is dun, maar maakt het ook fascinerend om te lezen
Ik ken te weinig van de Spaans/Catalaanse cultuur en geschiedenis om alle symboliek te begrijpen, maar dat neemt niet weg dat ik behoorlijk van slag was door dit boek. In het laatste hoofdstuk is het terreur gehalte hoog, maar het wordt met een zodanige mildheid omschreven dat het bijna teder wordt. Sterk!
Een belangrijk boek om nooit te vergeten wat niet had mogen gebeuren en wat zich helaas nog te vaak herhaalt.