Een winters verhaal om je warm te lezen

"Praten met hem is als praten met een boom. De stam is volledig zwijgzaam maar dan beginnen de takken ergens anders te bewegen over iets anders."

Wanneer een jonge Samische vrouw na een stukgelopen relatie weer in het ouderlijk huis belandt, helpt ze haar ouders waar ze kan. Tijdens een ritje met de sneeuwscooter naar hun kudde rendieren, geraken vader en dochter in de miserie en zijn ze gedwongen om enkele nachten in een hut door te brengen. De tocht daar naartoe is slopend, met sneeuw die alle wegen identiek maakt en de bijtende kou die hen geselt.
Een stormvloed aan gedachten overvalt haar tijdens de barre tocht, waar een sneeuwstorm op de loer ligt.
Een lang uitgesteld gesprek met haar vader brandt op haar lippen. Waarom heeft hij haar nooit Samisch geleerd bijvoorbeeld, de taal van haar roots. De man van weinig woorden maar een warme inborst vertelt in geutjes en scheutjes wat hij haar nooit kon vertellen.

Dit winterwitte verhaal is stil, maar de woorden wervelen luid. De koude en ontbering voel je als lezer door de sensitieve beschrijvingen. De liefde voor de Samen, het volk dat leeft van de jacht, visserij en rijke nomadische cultuur welt op tussen de pagina's.

Een integer verhaal van een voorzichtige aftasten tussen vader en dochter, een gedeelde liefde voor hun cultuur en voor elkaar. Een winters verhaal om je warm te lezen.