Een prachtig kleinood om nooit te vergeten wat we dreigen te vergeten

Herinner jij je het nieuws uit september 2015 nog, toen een driejarig jongetje dood aanspoelde in Turkije? Rood t-shirtje, korte broek, op zijn buikje liggend in het zand?

Ik wel. Mijn eigen zoon Lander was toen ook 3 jaar, even oud als Alan. Het is een beeld dat op mijn netvlies gebrand staat en dat de hele wereld schokte.
Ook schrijver Khalid Hosseini (die van De vliegeraar en 1000 schitterende zonnen, jawel) was geraakt door dit troosteloze beeld. Om Alan en alle vluchtelingen die op zoek zijn naar een veilige thuis nooit te vergeten, schreef hij 'Bede aan de zee', een handvol zinnen die een vader vertelt aan zijn zoon, vlak voor ze de zee zullen trotseren, een gebed om 'de kostbaarste lading ooit ' een veilige overtocht te gunnen. Dan Williams maakte er prachtige aquarellen bij, die kleur en beeld geven aan deze bede.

Een mens is een vertellend wezen. Wij hebben verhalen nodig om de wereld te begrijpen, om herinneringen te koesteren, als spiegel voor onze gedachten en als venster op de wereld. Zonder verhalen kunnen we niet. Bedankt Khalid voor deze wonderlijke parel, bedankt Frieda Van Aaigem om me nog eens aan dit verhaal te herinneren!