Fascinerende roman over de middeleeuwen, macht en manipulatie

Reserve-kinderen is de term die in de middeleeuwen gebruikt werd om de talrijke bastaardkinderen van de adel te benoemen. En aangezien er serieus wat naast de pot gepist werd destijds, loopt dat aantal naar het schijnt behoorlijk op.
Interessante invalshoek, vond ik meteen, want deze kinderen verdwijnen vaak in de kieren van de tijd.

Joke Eikenaar troont ons mee naar de burgeroorlog in Gelderland rond het jaar 1375. Een oorlog om macht tussen 2 zussen, Mechteld en Maria van Gelre, al ligt de focus niet zozeer op hen, maar wel op Jon van Hattem, bastaardzoon en aangenomen zoon van Mechteld. Wanneer hem ter ore komt dat er nog bastaarden rondlopen, gaat hij naar hen op zoek.

Naast zijn verhaallijn volgen we ook het wel en wee van Lidy van Putten, dochter van de Veluwse ridder Herbern van Putten, die er een nogal decadente moraal op nahoudt en zijn macht misbruikt. Lidy is een vrijgevochte, rebelse vrouw, die meent de wereld te kennen maar eigenlijk in een gouden kooi zit.
Via Noud, een dwerg die haar vader haar als speelgoed schenkt, vallen langzaam aan de schellen van haar ogen.

En dan hebben we onze 4 bastaardkinderen nog, Maura en haar broers Edo, Leon en Reint, die voortdurend van hot naar haar vluchten, op zoek naar een veilige plek.

Wat Joke neerpent, is een ontluisterende historische roman voor jongeren die, ondanks de soms noodzakelijke politieke intriges, bijzonder vlot leest. Haar taalgebruik is bovendien rijk, haar research gedegen en haar schrijfstijl scherp en snedig.
Een aanrader dus, deze fascinerende roman over de middeleeuwen, macht en manipulatie. Terecht aangeprezen als een Nederlandse Game of Thrones, met aandacht voor alle spelers in het spel!