Lezersrecensie
Het verhaal meandert tussen de hemel en de aarde, tussen zon en sneeuw, tussen leren delen en leren omgaan met verlies.
De kinderfeesten lonken weer (Sinte Maarten staat al bijna voor de deur en ook Sinterklaas maakt zich klaar), dus het wordt weer tijd om die kinderen te paaien met verhalen. Gooi jullie boot maar vol boekenlekkers lieve Sinten!
De nieuwste van Oliver Jeffers bijvoorbeeld. De man schreef al zo veel fraais (De Krijtjes! Samen hier! Een wereld van verhalen!) en zou eigenlijk in iedere schoolbib present moeten zijn. Zijn tekenstijl oogt misschien eenvoudig, maar vergis je niet: er zit veel dynamiek en kleur in zijn illustraties, en ook de mimiek van zijn mannetjes is opmerkelijk. Een groot bol hoofdje met gepronceerde neus en gestreept matrozenpakje, maar wat een emotie en schaduwspel legt hij hier in!
De setting van de zee spreekt altijd een beetje tot de verbeelding (ik bezocht vandaag de fototentoonstelling van Stefan Vanfleteren in Gent en liet me betoveren door de robuustheid en tegelijkertijd tederheid van zee taferelen), en is gewoon altijd een goed idee. Pinguïn, jongen en ster spelen, zoals het echte goede vrienden betaamt, graag verstoppertje (welk kind niet, trouwens?) en wanneer ster plots onvindbaar blijkt, komt, driewerf hoera, marsmannetje hulp bieden (heerlijk toch!).
Het verhaal meandert letterlijk en figuurlijk tussen de hemel en de aarde, tussen zon en sneeuw, tussen leren delen en leren omgaan met verlies. Ik sta telkens weer versteld hoe Oliver er telkens weer in slaagt om zo veel thema's in één verhaal te proppen, zonder dat je een overvol verhaal krijgt. Zijn boeken nodigen uit tot gesprek met je kind, en is gewoon een zalig boek om in te verdwalen.
Beste Sinten: ik zou het wel weten hoor!
De nieuwste van Oliver Jeffers bijvoorbeeld. De man schreef al zo veel fraais (De Krijtjes! Samen hier! Een wereld van verhalen!) en zou eigenlijk in iedere schoolbib present moeten zijn. Zijn tekenstijl oogt misschien eenvoudig, maar vergis je niet: er zit veel dynamiek en kleur in zijn illustraties, en ook de mimiek van zijn mannetjes is opmerkelijk. Een groot bol hoofdje met gepronceerde neus en gestreept matrozenpakje, maar wat een emotie en schaduwspel legt hij hier in!
De setting van de zee spreekt altijd een beetje tot de verbeelding (ik bezocht vandaag de fototentoonstelling van Stefan Vanfleteren in Gent en liet me betoveren door de robuustheid en tegelijkertijd tederheid van zee taferelen), en is gewoon altijd een goed idee. Pinguïn, jongen en ster spelen, zoals het echte goede vrienden betaamt, graag verstoppertje (welk kind niet, trouwens?) en wanneer ster plots onvindbaar blijkt, komt, driewerf hoera, marsmannetje hulp bieden (heerlijk toch!).
Het verhaal meandert letterlijk en figuurlijk tussen de hemel en de aarde, tussen zon en sneeuw, tussen leren delen en leren omgaan met verlies. Ik sta telkens weer versteld hoe Oliver er telkens weer in slaagt om zo veel thema's in één verhaal te proppen, zonder dat je een overvol verhaal krijgt. Zijn boeken nodigen uit tot gesprek met je kind, en is gewoon een zalig boek om in te verdwalen.
Beste Sinten: ik zou het wel weten hoor!
1
Reageer op deze recensie
