Hilarisch en confronterend meesterwerk!

Stel het je even voor: je woont in Berlijn, staat op een ochtend nietsvermoedend op en stelt tot je eigen consternatie vast dat er plots olifanten rondlopen in jouw stad. Ze drinken uit de Spree en kuieren gezapig en gemoedelijk door de Friedrichstrasse. Je kijkt je ogen uit, want het blijken niet één, maar, zoals later zal duidelijk worden, maar liefst 20 000 olifanten te zijn die in Berlijn gedropt zijn. 20 000!

Met deze hilarische scène start de novelle 'Het geschenk' van Gaea Schoeters. De olifanten blijken immers inderdaad een (vergiftigd) geschenk te zijn van de president van Botswana, die niet zo blij is met de vers goedgekeurd Ivoorwet, die de import van jachttrofeeën verscherpt. De bondskanselier is in alle staten, want dit zet zijn politiek positie op losse schroeven.

Wat volgt is een knap staaltje politiek gekonkelfoes om het probleem van de olifanten te verkopen bij het kiesvee. Er wordt beslist een regeringscommissaris voor Olifantenzaken aan te stellen. Een vrouw natuurlijk, want: 'mannen krijgen doorgaans leidinggevende posities aangeboden in stabiele organisaties of situaties, vrouwen worden alleen gevraagd voor dergelijke topjobs op crisismomenten. Als het risico op falen groot is.' Pijnlijk herkenbaar, niet waar?

Het rijtje obstakels waarmee ze geconfronteerd wordt is immens. De massa's stront die de beesten produceren zorgt voor een gigantisch afvalprobleem, hun mest zorgt bovendien voor exoten in fauna en flora (met alle gevolgen van dien), om nog van hun voedselbevoorrading en impact op de stadsorganisatie te zwijgen.

Net zoals in haar vorige boek 'Trofee' confronteert Gaza de westerse wereld met hun oogkleppen-denken, de bijwijlen perverse westerse moraal en onze dubbelzinnige omgang met mensenrechten en het klimaat.
Dat doet ze opnieuw met een zodanige flair dat ik alleen maar bouche bée kan lezen en vol bewondering denk: schitterend, Gaea, die Ultima heb je zo terecht verdiend!