Ongeveer een jaar geleden ontdekte ik de boeken van Camilla Lackberg. Ik heb haar vorige boeken achter elkaar gelezen. Het was dus lang wachten op haar nieuwe boek. Maar het was het wachten meer dan waard. Het is wel weer jammer dat ik het uit heb, want nu moet ik weer wachten op haar nieuwe boek.

Het verhaal gaat over het eiland Valo, waar op paaszaterdag 1974 een hele familie verdwijnt. Enige die nog in het huis rondloopt is de kleine Edda. Het is nooit duidelijk geworden waar de familie naar toe gegaan is en waarom ze Edda niet hebben meegenomen.

In het heden is Edda met haar man terug op Valo gaan wonen, waar ze het huis van haar ouders gaat renoveren. De politie wordt erbij gehaald als er brand uitbreekt, die aangestoken blijkt te zijn. Erica wil het verhaal van de verdwijning verder onderzoeken om er een nieuw boek over te schrijven.
Als de renovatie verder gaat en de vloer in de eetkamer eruit moet, blijkt er een grote hoeveelheid bloed onder de vloer aanwezig te zijn. Nu is de interesse van de politie en Erica zeker gewekt; wat is er met de familie in 1974 gebeurd?

Er zijn 2 verhaallijnen in het boek. Het verhaal in het heden over de terugkomst van Edda, en het verleden, over wat er gebeurde vóór de verdwijning van de familie.

Zoals altijd zijn de boeken van Lackberg erg makkelijk te lezen en moeilijk weg te leggen. Het einde is verrassend en niet te verwachten. Een echte Lackberg zoals we die konden verwachten.