De verkeerde dader

Voor mij was Angelique Haak een eerste kennismaking en dit is zeker niet het laatste boek dat ik van haar ga lezen.
Haar schrijfstijl bevalt me, ze is in staat al na een paar bladzijden mijn nieuwsgierigheid aan te wakkeren.
Het gevolg is dan ook dat ik dit boek moeilijk weg kon leggen.
Vanaf het moment dat Amelie ontvoert is en opgesloten zit in de kelder voelde ik me nauw betrokken met haar.
De hoofdstukken van Amelie zijn kort, afgewisseld met cursieve tekst de gedachten en geschiedenis van de dader, Robin, de jeugdervaringen staan een normale ontwikkeling in de weg, waardoor ik steeds meer begreep van de afgrijselijke gedachtengang van hem/haar.
Met weerzin heb ik de extreme en gewelddadige delen gelezen, meestal vermijd ik heftig geweld, maar gelukkig gaat het boek in deel 2 verder met alleen Amelie waar vooral onbegrip en ongeloof een veel moeilijker te verwerken deel is voor haar.
Het leed is nog lang niet geleden, er kan nog meer bij en dat maakte dat ik mijn nachtrust opofferde, tot het weer te spannend werd. Zonder de plot te verklappen, “ik dacht te weten wie de dader was”, maar ben door Angelique Haak mooi op het verkeerde been gezet.
Een aanrader dit boek, ondanks gruwelijk geweld, heb ik ervan genoten en het houdt me nog dagen bezig.
De beste thriller in jaren, 5*****

Dank aan De Crime Compagnie, waarvan ik een present exemplaar mocht ontvangen