een thriller met humor

Sarah Harmans combineert humor en scherpzinnige observaties over sociale dynamieken. Centraal staat de verdwijning van Alfie Risby, een pestkop die zijn medeleerling Dylan het leven zuur maakte. Terwijl de zoektocht naar Alfie vordert, worden geheimen onthuld en krijgt de lezer een inkijkje in de duistere kanten van een ogenschijnlijk perfecte gemeenschap.

Harmann plaatst haar verhaal in een rijke Engelse wijk, waar kinderen naar een prestigieuze privéschool gaan en ouders strijden om sociale status. Dit contrast tussen een luxe leefwereld en de dreiging van een misdaad zorgt voor een fascinerende sfeer. De auteur weet de beklemmende setting goed neer te zetten, waardoor de lezer zich in deze bevoorrechte, doch gespannen gemeenschap kan verplaatsen.

Een van de sterke punten van de thriller is de manier waarop verdachtmakingen zich opstapelen. Elke ouder, leerling en docent lijkt iets te verbergen, en Hartman speelt hier knap mee door subtiele hints te geven zonder direct de dader prijs te geven. Het detective-element wordt versterkt door het bijzondere onderzoek dat Florence, een personage dat een cruciale rol speelt, uitvoert. Voor Dylan, die al onder druk stond door Alfies pesterijen, is haar inspanning van groot belang.

Wat Hartmans schrijfstijl zo effectief maakt, is haar vermogen om spanning en humor moeiteloos met elkaar te verweven. Ze gebruikt subtiele ironie en scherpzinnige observaties om haar verhaal diepte te geven waarbij de ernst van de situatie ondermijnt wordt. Haar dialogen voelen realistisch en snedig, en haar beeldende beschrijvingen zorgen ervoor dat scènes tot leven komen alsof ze rechtstreeks uit een film afkomstig zijn. Dit geeft het boek een bijna cinematografische kwaliteit en maakt het lezen ervan tot een dynamische ervaring.

Daarnaast schrijft Hartman met een zekere lichtheid die het zware thema van pesten en verdwijningen in evenwicht houdt. Dit is geen loodzware thriller die de lezer bedrukt achterlaat, maar een verhaal waarin de spanning niet op elk moment krachtig is en tegelijk ruimte is voor relativering en scherpe sociale satire. De vloeiende stijl zorgen ervoor dat de lezer moeiteloos door de bladzijden glijdt.

Kortom, *Alle moeders haten mij* is een boek dat makkelijk leest zonder veel spanning. Het zit vol psychologische, intrigerende personages en een diepere laag die de lezer uitnodigt om na te denken over macht en sociale structuren. Hartman levert een prima thriller af die zich onderscheidt door zijn mix van humor en mysterie. Haar schrijfstijl maakt het lezen prettig, maar ook een makkelijk verhaal waarbij Sarah kansen heeft laten liggen.