Een cosy crime met een warm hart

In De leesclub keert Ella terug naar het dorp van haar jeugd, waar haar oma Fabi onverwachts overlijdt na een bijeenkomst in de bibliotheek — een bijeenkomst van de lokale leesclub. De politie noemt het een ongeluk, maar Ella vermoedt dat er meer speelt. Toch duurt het even voordat het verhaal echt op gang komt. De eerste hoofdstukken focussen vooral op Ella’s terugkeer, haar herinneringen en de dorpsdynamiek — wat het boek aanvankelijk meer het karakter van een roman geeft dan van een thriller.

De kracht van dit verhaal zit in de personages. Ella is een innemende hoofdpersoon — nieuwsgierig, vasthoudend en herkenbaar in haar twijfels. Haar jeugdvriend Wout, de dorpsdierenarts, voegt een charmante dynamiek toe aan het speurwerk. De leden van de leesclub zijn stuk voor stuk kleurrijk en eigenzinnig, met elk hun eigen motieven en geheimen. Boter slaagt erin om zelfs bijrollen tot leven te brengen, waardoor het dorp voelt als een echte plek vol mensen die je zou kunnen kennen.

Wat dit boek extra bijzonder maakt, is de setting. De bibliotheek als toneel van het mysterie — en als thuisbasis van de leesclub — is een knipoog naar de liefde voor boeken, en het dorp ademt nostalgie. Boter beschrijft de omgeving met oog voor detail: smalle straatjes, oude gewoontes en de sociale dynamiek van een kleine gemeenschap. Voor wie zelf in een dorp woont of gewoond heeft, is dit een feest van herkenning.

De schrijfstijl van Iris Boter is toegankelijk en beeldend. Ze weet sfeer te creëren en haar dialogen zijn levendig en geloofwaardig. De spanning komt langzaam op gang, maar eenmaal in beweging houdt het mysterie je vast. De balans tussen gezelligheid en onderhuidse dreiging is subtiel — perfect voor wie houdt van een rustige opbouw met een warm hart.

Kortom, De leesclub is een aanrader voor liefhebbers van sfeervolle mysteries die niet meteen vol actie zitten. Dit boek biedt een fijne ontsnapping, een vleugje spanning en personages die je bijblijven. Een mooie toevoeging aan onze leesclub.