Lezersrecensie
Een bijzonder mooi boek!
Wat als je iets ziet wat niet kan maar niet weet hoe je ermee om moet gaan?
De week van het pesten is begonnen! Dit boek past daar enorm goed bij, een boek wat je samen klassikaal kan lezen en daarna goed kan bespreken.
Kemi wordt van zijn moeder naar een zomervakantiekamp gestuurd, daar heeft hij weinig zin in.
Hij wil niet meedoen met de groep, hij vind het bos en het huisje maar vies. De begeleiders gaan begripvol met hem om, ‘dan douche je een weekje niet, als je de douches zo vies vind’.
Dan is er ook nog Jörg, hij is anders dan de andere kinderen en niemand luistert naar hem of wil
met hem praten/ op 1 kamer slapen. Kemi en Jörg komen op 1 slaapkamer terecht en ze zien hoe
de ander zich voortbeweegt. Ze denken om elkaar en praten wel met elkaar. Maar dan ziet Kemi
ook hoe de anderen met Jörg omgaan, daar wil hij wat tegen doen. Hij wordt er niet blij van om te zien hoe onaardig ze doen, welke opmerkingen ze maken en maakt zich zorgen. In de nacht ziet Kemi een wolf in zijn slaap, die leert hem moedig te zijn, maar blijkt Jörg diezelfde wolf nou ook te kunnen zien?
Het verhaal eindigde wat abrupt vond ik, het verhaal had wat mij betreft nog langer door mogen
gaan. De illustraties die erin staan zijn erg mooi gemaakt, in het zwart/wit/geel. Ook de
afwisseling met af en toe gele baldzijdes vind ik prachtig. Ik vond het een poetisch geschreven
soms. Mooie leermomenten staan erin en hoe je met elkaar om gaat. Je leert wel dat hoe Kemi
het doet, niet het juiste is soms en dat hij de juiste mensen om zich heen heeft verzameld om de
leermomenten eruit te halen waardoor hij het juiste doet.
Ik vond het een bijzonder mooi boek om te lezen.
De week van het pesten is begonnen! Dit boek past daar enorm goed bij, een boek wat je samen klassikaal kan lezen en daarna goed kan bespreken.
Kemi wordt van zijn moeder naar een zomervakantiekamp gestuurd, daar heeft hij weinig zin in.
Hij wil niet meedoen met de groep, hij vind het bos en het huisje maar vies. De begeleiders gaan begripvol met hem om, ‘dan douche je een weekje niet, als je de douches zo vies vind’.
Dan is er ook nog Jörg, hij is anders dan de andere kinderen en niemand luistert naar hem of wil
met hem praten/ op 1 kamer slapen. Kemi en Jörg komen op 1 slaapkamer terecht en ze zien hoe
de ander zich voortbeweegt. Ze denken om elkaar en praten wel met elkaar. Maar dan ziet Kemi
ook hoe de anderen met Jörg omgaan, daar wil hij wat tegen doen. Hij wordt er niet blij van om te zien hoe onaardig ze doen, welke opmerkingen ze maken en maakt zich zorgen. In de nacht ziet Kemi een wolf in zijn slaap, die leert hem moedig te zijn, maar blijkt Jörg diezelfde wolf nou ook te kunnen zien?
Het verhaal eindigde wat abrupt vond ik, het verhaal had wat mij betreft nog langer door mogen
gaan. De illustraties die erin staan zijn erg mooi gemaakt, in het zwart/wit/geel. Ook de
afwisseling met af en toe gele baldzijdes vind ik prachtig. Ik vond het een poetisch geschreven
soms. Mooie leermomenten staan erin en hoe je met elkaar om gaat. Je leert wel dat hoe Kemi
het doet, niet het juiste is soms en dat hij de juiste mensen om zich heen heeft verzameld om de
leermomenten eruit te halen waardoor hij het juiste doet.
Ik vond het een bijzonder mooi boek om te lezen.
2
Reageer op deze recensie