Wisselgeld

Nico Kwakman was jarenlang verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen als onderzoeker en docent strafrecht. Tegenwoordig is hij heel actief als schrijver. Uitgeverij Hartklopper is een kleine uitgeverij die bijzondere boeken uitgeeft. Daar kan je dit boek ook toerekenen wanneer je alleen al naar de kaft kijkt. Ik lees weliswaar het e-book, maar wanneer ik naar de afbeelding van de omslag kijk, ziet dat er best apart uit. Het valt in ieder geval op. De kaft is zwart met een band met vlammen. De titel staat in gouden letters op het zwarte gedeelte en heeft als ondertitel ‘De erfenis van een matriarchaat’ met tussen de woorden de en erfenis een soort reversspeld gestoken, vast het symbool van het matriarchaat.

Het verhaal is origineel bedacht. Alexia, getrouwd met universitair docent Kuipers, heeft last van nachtmerries. Ze gaat in therapie, maar de therapeut kan niet direct een oorzaak vinden. Het trauma zit vast diep weggestopt en is moeilijk te bereiken. Een laatste poging van de therapeute om Alexia te helpen is door haar het advies te geven om op te schrijven wat haar overkomen is toen zij en haar man in hun studententijd lid waren van een geheim genootschap, een matriarchaat. Alexia weet niet goed wat ze ervan moet denken, maar besluit dan toch het advies op te volgen. Je leest dus haar verslag van de gebeurtenissen in Het Genootschap die mogelijk tot het trauma en de nachtmerries, die ze nu toe nog steeds beleeft, hebben geleid.
Het Genootschap werd oorspronkelijk geleid door vrouwen, maar op het moment dat Alexia en Kuipers lid zijn van het genootschap staat een man aan het roer en Het Genootschap is verdeeld. Een deel vertrouwt deze man niet en wil weer terug naar vroeger, een vrouw aan het hoofd. Een ander deel dweept met deze man en hij kan in hun ogen niets mis doen. Geheime geschriften, die verdwenen zijn, zouden uitsluitsel moeten bieden. Sterfgevallen, verdwijningen, codetaal en veel geheimzinnigheid leiden tot bizarre gebeurtenissen.
Of het opschrijven van het verhaal Alexia geholpen heeft? Dan moet je het verhaal zelf gaan lezen.

Ik vind het een heel bijzonder boek, maar dat kwam naar mijn mening door de schrijfstijl die best bijzonder is. Zo wordt Alexia met haar voornaam genoemd terwijl haar man Kuipers wordt genoemd, zijn achternaam dus. Mij gaf het een idee van een groot leeftijdsverschil, terwijl ze aan de andere kant in het verhaal beiden student zijn en lid van dat geheime genootschap. De spannende elementen, gecombineerd met iets filosofisch maken het anders.

“Vergeven is kunst, een van de belangrijkste vrouwelijke kwaliteiten en pijlers waarop Het Genootschap steunt. Zoals je ook niet ophoudt te beweren dat straffen geen zin heeft, en dat je hooguit maatregelen tegen iemand kunt en mag treffen uit preventie-overwegingen. "Dus nooit maatregelen om te vergelden omdat, maar om in te grijpen opdat.”

De rest van deze pagina filosofeert Nico Kwakman, of is het Alexia, door over vergeven en straffen.
De gebeurtenissen zijn veelal nogal bizar, maar aan de andere kant herken je wel de emoties die spelen. Een deel van het verhaal speelt zich af in een studentenhuis en ik denk dat er tegenwoordig nog steeds zo geleefd wordt als in de tijd dat het verhaal zich afspeelt. De personages zijn goed uitgewerkt en vooral Alexia maakt een hele ontwikkeling door.
Mocht een geheim genootschap, een matriarchaat en geheime codes je doen denken aan de avonturenboeken of series zoals bijvoorbeeld Indiana Jones of de schrijver Dan Brown, dan heb je het helemaal mis. Het is een uniek Nederlands boek dat niet te vergelijken is.

Ik vond het een heel bijzonder boek met een filosofisch tintje en ik geef 4 sterren voor dit boek.