Het werd me zwart voor de ogen

Een manier om nieuwe boeken te leren kennen is door op Hebban te kijken wie een favoriet boek nog meer heeft gekozen als favoriet. Door de lijst met favorieten van diegenen te bestuderen leer je boeken kennen die je mogelijk aanspreken. Eén van de boeken die ik zodoende heel vaak tegenkwam was ‘Hermetisch zwart’. Toen ik het bij een kringloop tegenkwam dan ook direct meegenomen en aan begonnen. En dat viel niet mee, helemaal niet zelfs. Ik mag graag wat ingewikkeldere boeken lezen die aan het denken zetten maar dat lukte niet bij dit boek. Het verhaal kwam maar niet van de grond en interessante gedachten kan ik me niet herinneren. Wat me het meest tegenstond: het klopte gewoon niet. Personen uit de 20e eeuw die in een Middeleeuwse setting verdwaald lijken te zijn. Elke keer moest ik denken ‘o ja, het verhaal speelt zich in de Middeleeuwen af’. Stug door blijven lezen, maar uiteindelijk halverwege definitief gestopt. Dat gebeurt me zo goed als nooit. Als ik het boek nu ergens voorbij zie komen roept het zelfs negatieve associaties op.

Wie weet, ooit. Want boeken niet helemaal uitlezen dat zint me niet.