Ierland, 1847

Ik lees zelden historische verhalen, omdat het me niet zo aanspreekt. Maar toen ik de omslag van ‘Het zwarte jaar’ las, was ik toch getriggerd. Misschien ook wel omdat het afspeelt in Ierland waar ik ooit, in een ver verleden, een paar maanden ging studeren. En ik ben blij dat dat me overtuigd heeft.

Het zwarte jaar is een boek dat leest als een trein. Ik werd zo meegesleept in het verhaal dat ik elke kans die ik kreeg verder wilde lezen. Het verhaal situeert zich aan de westkust van Ierland in het jaar 1847, op een moment dat voor de derde keer de aardappeloogst mislukt. De Ieren hebben amper voedsel om te overleven. De Engelse bezetters daarentegen hebben graan, groenten en melk in overvloed, omdat ze alles opeisen als pacht.

Het eerste deel van het boek gaat over de 16-jarige Nora, die samen met haar zusje van 12 en haar papa in een klein huisje woont na het overlijden van hun moeder. Als op een avond hun papa niet meer thuiskomt, beslissen ze om hem te gaan zoeken. Maar als je al dagen niets anders meer gegeten hebt dan gekookt water met wat harde maïskorrels erin, dan is de tocht te voet naar de stad verderop echt wel een uitdaging. Zo zwaar zelfs dat Nora niet zeker weet of haar zusje Anne het wel gaat overleven…

Deel twee van het verhaal volgt de 18-jarige Mary, die samen met haar vriend Michael en enkele van hun vrienden een plan smeden. Ze noemen zichzelf de Jonge Ieren en willen die Sasanach (de Engelsen) wel eens een lesje leren. Het voedsel dat de Engelsen in overvloed hebben is van hun! En dus willen ze een graantransport overvallen. Vermits Mary geen ouders meer heeft, gaat ze met de jongens mee op rooftocht. Of dat is toch het plan…

In het laatste deel van ‘Het zwarte jaar’ smelten deze twee verhalen samen. En hoe dat afloopt? Dat moet je zeker zelf lezen!!

// Young Adult België -- ES