Verrassend

Wat een fijne schrijfstijl. Dat is het eerste wat opvalt. Korte zinnen wat lekker vlot achter elkaar doorleest. Korte hoofdstukken wat bijdraagt dat je door blijft lezen. Noa en haar vader Daniël gaan door een heftige gebeurtenis. Noa’s moeder, Feng, speelt daarin een rol. Daniël weet zich geen raad en Noa voelt zich verwijderd van haar vader. Naarmate het verhaal vordert kom je erachter wat deze gebeurtenis is, en verklaard het de omgang tussen vader en dochter. Noa voelt sterk de behoefte om een wandeltocht te maken. Aangezien ze nog jong is gaat Daniël mee. Op deze reis gebeurt er iets waardoor vader en dochter op elkaar aangewezen zijn. Daniël besluit zijn dochter achter te laten en hulp te halen. De emoties en gedachten van Daniël worden goed weergegeven. Ik kon me verplaatsen in hem, maar ook in Noa. Ook haar emoties en gedachten worden goed en uitgebreid beschreven. Daniël vindt hulp en uiteindelijk komen ze bij monniken terecht. Dit geeft een andere en mooie wending aan het verhaal. Ik vond het verrassend, wat bijdraagt dat je het einde niet kunt voorspellen. Het einde vind ik mooi afgerond. Noa en Daniël vinden ieder hun weg in het leven. Dit gun je hun als lezer ook. Ondanks dat het een relatief dun boek is, heb ik wel genoten. Er is zoveel aandacht aan besteedt door de schrijver wat je voelt als lezer. Ik heb dit boek met plezier gelezen.