Hals over kop

De boeken van Rachel Gibson zijn onderverdeeld in meerdere series. Tot nu toe heb ik ze echter steeds als losstaand verhaal kunnen lezen, al komen we in dit boek wel een bekend personage tegen in de vorm van Blake Junger. Hij is namelijk de eeneïge tweelingsbroer van Beau Junger die de hoofdrol voor zijn rekening nam in het vorige boek dat ik van deze schrijfster las. Ergens had ik dus verwacht dat beide boeken tot dezelfde reeks zouden horen, maar blijkbaar is de gemeenschappelijke factor in haar series de plaats waar de verhalen zich afspelen en dus niet de personages.

Het zijn echter wel de personages die de show stelen in haar boeken. Beau en Blake Junger zijn uiterst competitief ingesteld. Sportieve uitdagingen, weddenschappen, … zijn bij hen dan ook geen vreemd verschijnsel. Over één ding zijn ze het echter beide eens. Blake is de charmantste van hen beide. Alleen zou je dat niet meteen denken wanneer je hem zijn eerste conversatie ziet voeren in dit boek.

Na een uitmuntende militaire carrière waarin hij vele vijanden wist uit te schakelen en onschuldigen in veiligheid bracht, kampt hij nu met een heel ander soort vijand. Flashbacks én een drankprobleem lijken op het eerste zicht niet zo levensbedreigend te zijn, maar deze vijanden kan Blake niet met een welgericht schot uitschakelen. In het rustige Truly wil hij zijn problemen in zijn eentje, zonder enige hulp, de kop indrukken. Hij had echter niet gerekend op een vijf-jarig buurmeisje én haar knappe moeder.

Natalie’s vertrouwen is door een akelige gebeurtenis in het verleden vervangen door wantrouwen. Zowel voor de jonge alleenstaande moeder als Blake lijkt het niet het ideale moment om de juiste persoon te ontmoeten én herkennen, maar het lot houdt blijkbaar geen rekening met hun plannen.

Net als bij de vorige twee boeken die ik van deze schrijfster las bevat ook ‘Hals over kop’ een heel fijne schrijfstijl, grappige conversaties, leuke personages en een erg snel leestempo. Persoonlijk hou ik vooral van de humor in Rachel Gibson’s boeken al weet ze de voor haar kenmerkende sensuele scènes ook erg vlot neer te pennen. De enige minpuntjes voor mij waren bepaalde bijnamen die ze hanteert en er had gerust iets meer tijd in het einde mogen kruipen. Nu lijkt het nogal snel afgehandeld te worden en dat is een beetje jammer als afsluiter van dit grappig, romantisch én uiterst ontspannend verhaal