Recensie De vrouw in de kooi

Ontzettend goed geschreven verhaal over een agent die het allemaal niet meer zo ziet zitten bij de politie, na een trauma waarbij een collega omkwam en een andere ernstig gewond raakte, loopt hij de kantjes er van af. Weggepromoveerd naar de kelder, waar hij een nieuwe afdeling moet opstarten, afdeling Q.
Aanvankelijk brengt hij zijn tijd voornamelijk door met het bekijken van de binnenkant van zijn ogen en met zijn voeten op het bureau, tot hij noodgedwongen een dossier ter hand neemt. Samen met zijn bijzondere 'assistent' stort hij zich op de nooit opgeloste verdwijning van politica Merete.
In het begin vond ik Carl niet zo symphatiek en een hork maar naar mate je verder in het verhaal komt, blijkt zijn hart toch op de goede plaats te zitten. Type: ruwe bolster, blanke pit . De humor die zich vooral afspeelt tussen Carl en zijn assistent Assad heeft mij regelmatig doen glimlachen. Het einde is superspannend. Ik heb deel twee al besteld bij de bieb