Een sfeervol poëziedebuut

De sfeer van een boek is allesbepalend. Met haar debuutroman ‘Zeven pogingen om een geliefde te wekken’ wist Ineke Riem het Nederlandse publiek al voor zich te winnen met een sfeertje dat oer-Hollands en toch mysterieus is. In haar poëziedebuut ‘Alle zeeën zijn geduldig’ slaagt Riem erin deze sfeer keer op keer op te roepen en de lezer mee de diepte in te sleuren.

Stille wateren, diepe gronden, verre liefdes en de alomvattende natuur zijn slechts een paar thema’s die Riem weet te vangen in haar bundel. Door deze thema’s te combineren met een landschap van zee en duinen, zijn de gedichten Hollands en universeel tegelijk.

Zeemeerminnen
De gedichten zijn volgens de achterflap afkomstig van een zeemeermin die haar lot bezingt. ‘Ik heb van alles geprobeerd om haar te troosten, zeebanket en gedichten voor haar meegenomen, mijn arm om haar heen geslagen, maar ze oxideert waar je haar aanraakt. […] Als ze huilt doorboren duizend harpoenen je hart. Als ze glimlacht twee keer zoveel.’ De zee biedt Riem niet alleen een concreet en mysterieus onderwerp om haar gedachten over te laten gaan, maar ook fraaie metaforen waar ze dankbaar gebruik van maakt. ‘Een vreemde laag onderzeese roest bedekt onze gebaren, de logica strandt op een zandbank en wij, we draaien eindeloos om de parels heen.’

Compleet
De dichtbundel van Ineke Riem is een totaalplaatje. De lezer kan zichzelf eindeloos verdrinken in de herkenbare en begrijpelijke poëzie. De gedichten worden ondersteund door opvallende illustraties die herkenbaar zullen zijn voor de lezers van haar debuutroman. De zwart-witte tekeningen van verschillende voorwerpen en dieren, gemaakt door Riem zelf, sieren de bundel en het omslag. De eigen tekenstijl van Riem zorgt ervoor dat de mystieke sfeer van de bundel benadrukt wordt. ‘Alle zeeën zijn geduldig’ is dus de moeite waard om zelf eens geduldig voor te gaan zitten op een regenachtige dag.

[Deze recensie verscheen eerder (2015) op CLEEFT]