Een prachtig boek over verdriet en rouwen

Dit boek heeft deze week de Europese literatuurprijs 2017 gewonnen, waarvan de vertaalster Saskia van der Lingen is. Dit boek won de prijs, omdat de jury het vernuft van deze roman prijst, die op een originele manier aangrijpend is zonder ook maar een moment sentimenteel te worden. Bovendien is men onder de indruk van de vindingrijkheid van de vertaler. De jury heeft met deze prijs een boek willen bekronen dat bij uitstek laat zien hoe gevarieerd de Europese literatuurprijs kan zijn. “Een roman waarin je na vijf keer lezen toch elke keer iets nieuws vindt”, aldus de jury. Max Porter debuteerde met dit boek als auteur in 2015. (Bron: site WPG) Dit is dan ook de reden waarom ik dit boek lees, want momenteel ben ik de shortlist van deze prijs aan het lezen.

Verdriet is het ding met veren gaat over een vader met twee zonen, die zijn vrouw verloren is en nu moet hij zien om te gaan met dit verlies en het zien te verwerken. De vader is een boek over Ted Hughes aan het schrijven en op een dag staat kraai voor hun deur. Kraai komt hen helpen om het verlies te verwerken. Kraai staat symbool voor het verlies en volgens mij maakt hij deel uit van het verwerkingsproces van de vader en de jongens. Het is hun manier om met het verlies om te gaan. In het boek is er een afwisselend vertelperspectief tussen de vader, de jongens en de kraai. Het gaat over hoe iedereen omgaat met zijn verlies aan de hand van anekdotes en herinneringen aan de vrouw/moeder.

Het boek op zich leest vlot en als lezer ben je er snel door, maar toch is het een roman dat je moet laten bezinken en waarvan je niet onmiddellijk alle lagen ontdekt. Het is een kwestie van interpretatie en opzoekingswerk om het verhaal ten volle te begrijpen. Zo ben ik op zoek gegaan naar een interpretatie van het boek en heb ik die ook gevonden op de site van Klara en dat geïnterpreteerd is door Christophe Vekeman. Dit heeft zeker geholpen tot beter begrip van het boek. Maar mede dankzij de mooie en vlotte vertaling van Saskia van der Lingen leest het verhaal zeer vlot.

Zeker een aanrader voor wie houdt van een klein boekje omtrent verdriet en rouw!