Psychologische thriller met pit

Corine Hartman (Den Haag, 1964) startte in 1994 haar eigen reclamebureau, waar zij actief was als tekstschrijver en vormgever. In 2004 studeerde zij af aan de Schrijversvakschool in Amsterdam, met als specialisatie scenarioschrijven. Sinds haar debuut, Schone Kunsten (2007) heeft zij vele spannende boeken geschreven en is ze uitgegroeid tot een zeer succesvol en gewaardeerd thrillerschrijfster. Haar nieuwste psychologische thriller Bloedlijn is genomineerd voor de Gouden Strop 2013, de prijs voor het beste oorspronkelijk Nederlandstalige spannende boek.

Een half jaar na de gruwelijke moord op haar zoon Nick probeert rechercheur Jessica (Jessy) Haider de draad weer op te pakken en gaat ze aan het werk.
Als het lichaam van de zestienjarige Kim gevonden wordt en alles wijst op zelfmoord, heeft zij haar bedenkingen en bijt ze zich vast in het onderzoek. Tegelijkertijd verzwijgt ze voor iedereen dat ze ook jacht maakt op de moordenaar van Nick, die sinds zijn ontsnapping uit de gevangenis steeds contact met haar zoekt.

Het meest opvallende aan Bloedlijn is het zeer originele hoofdpersonage Jessy Haider.
Zij lijkt in niets op de rechercheurs zoals we die normaal gesproken in thrillers aantreffen.
Haar ideeën en gedragingen zijn op z’n minst opmerkelijk te noemen maar wat een topwijf heeft Corine Hartman gecreëerd met dit unieke personage. Je kunt je twijfels hebben over de manier waarop Jessy de dingen aanpakt, maar vroeg of laat sluit je haar toch in je hart. Haar energie, opwinding, vechtlust en doorzettingsvermogen spat van de bladzijden. Je wordt als lezer meegesleurd in haar wereld, die wreed maar ook rechtvaardig is. Bloedlijn is het eerste deel van een serie met Jessy Haider in de hoofdrol. Vooral de eerste helft van het boek maken we uitgebreid kennis met haar en haar bijzondere levensstijl. Heel even lijkt het verhaal een tikkeltje langdradig te worden. Er gebeurt niet zoveel bijzonders en het is niet erg spannend tot het moment dat er vreemde zaken aan het licht komen in de zelfmoordzaak waar Jessy zich op gestort heeft en de moordenaar van haar zoon Nick haar familie te grazen wil nemen. Deze ontwikkelingen en de verrassende wendingen in de plot maken de race naar de finish alsnog overweldigend en adembenemend spannend. Zoals we van Corine Hartman gewend zijn is haar schrijfstijl behoorlijk vlot. Kenmerkend zijn de korte en krachtige zinnen die het boek makkelijk leesbaar maken en het verhaal absoluut vaart geven. Verreweg de meeste hoofdstukken worden verteld vanuit het oogpunt van Jessy. Het vertelperspectief is in de ik-vorm en Corine laat zien totaal geen gebrek te hebben aan inlevingsgevoel. Jessy is overduidelijk een personage dat de lezer niet onberoerd laat. Een boekenserie over deze bijzondere rechercheur lijkt me dan ook een schot in de roos. Als je op zoek bent naar een psychologische thriller met pit mag je Bloedlijn niet laten liggen.