Iets te slordig maar een goed verhaal

Kyra Slagter is een negentienjarige studente, geobsedeerd door de verdwijning van haar zus vier jaar geleden en door de misdaad. Ze wil dan ook de studie forensische recherche gaan doen.
Rechercheur Maud Mertens staat voor een raadsel als op een ochtend het lijk van een bekende kunstschilder gevonden wordt, opgehangen aan een lantaarnpaal. Maar dan blijkt dat deze moord de eerste is in een reeks.
Voor Kyra is dit een uitgelezen kans om haar eerste zaak op te lossen, zij het dan niet officieel. Ze komt in contact met Maud Mertens, die het aanvankelijk niet ziet zitten om met een studente samen te werken, maar als blijkt dat Kyra nuttige tips kan geven, staat ze er niet meer zo wantrouwig tegenover. Kyra slaagt erin de dader van de moorden op te sporen.

Galgenveld is een goed gestructureerd verhaal waarin de spanning opgebouwd en volgehouden wordt tot het einde. De moorden worden op een levendige manier beschreven en zijn op sommige ogenblikken alleen maar bestemd voor mensen met een sterke maag. Dit is zeker een compliment voor de auteur.
Toch wordt het leesplezier ietwat bedorven door het expliciete taalgebruik (gevloek op praktisch elke pagina), de staccato zinnen die me een nerveus gevoel bezorgden, en de vele herhalingen. Bovendien haalden slordigheden, te veel toevalligheden en taalfouten het verhaal onderuit.

Ondanks de tekortkomingen, heb ik het boek graag gelezen en ga ik zeker deel 2 ook lezen omdat ik nieuwsgierig ben geworden naar het verdere verloop.