Absoluut uniek!

"Het grauwe ochtendlicht gaf zijn huid een ongezonde teint en ook al waren de veranderingen qua uiterlijk miniem, slechts met moeite herkende hij zichzelf in de persoon die hij weerspiegeld zag." ~ p78.

Eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik echt even in het verhaal moest komen, vooral omdat het zo anders is en anders is geschreven dan ik normaal lees. Maar toen het verhaal eenmaal vat op me kreeg schoot het als bloedpulver door mijn aderen! Eenmaal over de helft kon ik het echt niet meer los laten en heb het (bijna) in 1 ruk uitgelezen...

"Eer en reputatie: ze bezitten betekent niets. Ze verliezen alles. Niet omdat we er zelf aan hechten, maar omdat anderen eraan hechten of we ze bezitten of niet." ~ p181

Bloedwetten neemt je mee naar een tijd waarin mens en gemaakte langs elkaar heen leven. De altijd naar bloed verlangende gemaakte, ook wel Ath'vacii genoemd, zijn een dreiging in de Neerlanden. Iets waar raadsheer Roan Storm zich elke dag weer hard voor maakt; Het uitroeien van de gemaakte met behulp van zijn Bloedwet. Storm tekent zijn lotsbestemming door een van de monsters in de raadzaal te executeren, maar niet de dood waar hij zo naar verlangd. Wat is er nu een grotere straf dan in dat veranderd worden wat je het meest verafschuwt? En dit is slechts het begin... Zijn zijn idealen nog haalbaar nu hij een van hen is?
Sophia Drenth heeft een geweldig verhaal geschreven waarin zij met een compleet frisse kijk de "vampieren" een nieuw soort leven heeft ingeblazen, zonder verder te borderen op de bestaande klassieke versies en daarmee een geheel eigen soort monster gecreeerd. In een soort 18 eeuwse setting heeft ze de Neerlanden gecreeërd met de vloek van de Ath'vacii. Het verhaal is geschreven in een compleet eigen stijl, waarmee de setting absoluut wordt versterkt. Dit zorgt er misschien voor dat je even moet wennen met lezen, zoals ik, maar hoe verder je geraakt, hoe logischer het wordt. Dit verhaal had niet anders geschreven kunnen worden en neigt haast naar perfectie.

"Wij verschillen minder van mensen dan zij denken: we eten, drinken, schijten, leven en sterven. Net zoals zij. Alleen de eeuwigheid staat tissen ons in." ~ p357

Dit boek kruipt heel stiekem in je bloed, om zich vervolgens in je hart te nestelen. Je krijgt een zwak voor Storm, die boven alles zijn menselijkheid probeert vast te houden. De jagers, Maïa, Collingnon en zelfs Eisenwoud weten zich tijdens het lezen aan je vast te klampen, ieder op zijn eigen manier. Ik ben echt heel erg benieuwd hoe het verder gaat, gelukkig ligt deel 2 al klaar, want ik kan het verhaal nog lang niet loslaten...